Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Column Bert Hassink 17 juni 2016
Station Kennispark Kent u dat dames en heren, de stoptrein. Vast wel, we hebben allemaal wel eens in een trein gezeten. Dus vast ook wel in een stoptrein. De charme van de stoptrein is dat deze op elk station stopt. Dus ook op de kleine stations waar je met de Intercity trein anders met zo’n 120 KM per uur langsheen raast.
Nu wil de NS het aantal stoptreinen in Twente buiten de spits terugbrengen. Er zijn te weinig reizigers. Dat zal wel goed geteld zijn, neem ik aan. Alleen de interpretatie van de cijfers is dan van belang. Is het voor de vervoerder nog rendabel en wat is wenselijk om aan te bieden? Zo maar twee vragen.
Tijdens de spits zijn er voldoende studenten en forenzen die gebruik maken van de treinen in Twente, aldus de NS. En toen ging bij mij niet het fluitje van de conducteur, maar er ging een bel rinkelen. Zo van: pas op er kan nog een trein komen.
Was het niet maart dit jaar dat de NS topman van Boxtel ervoor pleitte om studenten buiten de spits te laten reizen, omdat het tijdens de spits zo druk is in de treinen? Kijk, en dan komt e.e.a. toch in een ander perspectief te staan.
Nog niet lang geleden is station Drienerlo omgedoopt tot station Enschede Kennispark. Met aan de ene kant van het station de kennis en aan de andere kant het vertier. O zeker, de NS blijft de hele dag door wel met stoptreinen rijden. Twee per uur. Het zijn de treinen van en naar onze provinciehoofdstad Zwolle.
Het is een trend. Niet genoeg reizigers, dan minder of helemaal niet meer rijden. Je ziet het meer in het openbaar vervoer. Ook bij de busdiensten staan de niet rendabele lijnen onder druk. Snappen doe ik het wel. Je moet naar de kosten en de opbrengsten kijken. Maar er zal toch gekeken moeten worden naar wat maatschappelijk nodig en wenselijk is.
En dan de vraag of er vanaf medio augustus toch ook Intercity treinen stoppen op station Enschede Kennispark. We mogen het met elkaar hopen. Want dat betekent dat er leven is in de brouwerij, of liever gezegd in De Grolsch Veste. Dat betekent dat er thuiswedstrijden zijn en onze FC nog ‘in leven is’.
De eens onneembaar Veste staat er thans kwetsbaar bij. En als ik dan in de trein ter hoogte van het Kennispark ben, dan denk ik aan het laatste couplet van het mooie gedicht van Wilmink: ’echtpaar in de trein’
Van nieuw begin naar nieuw begin
rijdt zij de wijde toekomst in
en ik rij het verleden uit
en beiden aan dezelfde ruit.
Tijdens de spits zijn er voldoende studenten en forenzen die gebruik maken van de treinen in Twente, aldus de NS. En toen ging bij mij niet het fluitje van de conducteur, maar er ging een bel rinkelen. Zo van: pas op er kan nog een trein komen.
Was het niet maart dit jaar dat de NS topman van Boxtel ervoor pleitte om studenten buiten de spits te laten reizen, omdat het tijdens de spits zo druk is in de treinen? Kijk, en dan komt e.e.a. toch in een ander perspectief te staan.
Nog niet lang geleden is station Drienerlo omgedoopt tot station Enschede Kennispark. Met aan de ene kant van het station de kennis en aan de andere kant het vertier. O zeker, de NS blijft de hele dag door wel met stoptreinen rijden. Twee per uur. Het zijn de treinen van en naar onze provinciehoofdstad Zwolle.
Het is een trend. Niet genoeg reizigers, dan minder of helemaal niet meer rijden. Je ziet het meer in het openbaar vervoer. Ook bij de busdiensten staan de niet rendabele lijnen onder druk. Snappen doe ik het wel. Je moet naar de kosten en de opbrengsten kijken. Maar er zal toch gekeken moeten worden naar wat maatschappelijk nodig en wenselijk is.
En dan de vraag of er vanaf medio augustus toch ook Intercity treinen stoppen op station Enschede Kennispark. We mogen het met elkaar hopen. Want dat betekent dat er leven is in de brouwerij, of liever gezegd in De Grolsch Veste. Dat betekent dat er thuiswedstrijden zijn en onze FC nog ‘in leven is’.
De eens onneembaar Veste staat er thans kwetsbaar bij. En als ik dan in de trein ter hoogte van het Kennispark ben, dan denk ik aan het laatste couplet van het mooie gedicht van Wilmink: ’echtpaar in de trein’
Van nieuw begin naar nieuw begin
rijdt zij de wijde toekomst in
en ik rij het verleden uit
en beiden aan dezelfde ruit.
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
