VIDEO Vuurwerk veranderde leven Glanerbrugse in een klap: 'Kijk heel goed uit'

Dit verhaal maakt onderdeel uit van een serie producties van TC Tubantia en TV Enschede FM over vuurwerk in Enschede.

Ze haalt zich het fatale moment van ruim zeven jaar geleden voor de geest. Het jaar 2010 was amper 4 minuten oud. Tamara Gerrits (37) uit Glanerbrug vierde met haar toenmalige schoonfamilie oud en nieuw aan de Bultsweg. Op straat werd de nacht verlicht door siervuurwerk. Gerrits mocht er graag naar kijken, maar had zelf nog nooit iets afgestoken. Hooguit sterretjes met de kinderen.

Gigantische klap
Tot die nieuwjaarsochtend van 2010. 'Laat mij de lont van die sierdoos aansteken', riep ze ineens. Wat volgde was een gigantische klap die haar leven op de kop zette. De knal blies haar omver. Toen ze wilde opstaan en op haar linkerhand leunde voelde ze dat er iets mis was. ,,Ik kon zo in mijn linkerpols kijken, zag verkoolde botten, pezen en bungelende vingers. Er was heel veel bloed. Ik was in shock en dacht dat mijn hand er af was."

Vanaf het moment dat ze in de ambulance 'aan de slangetjes' lag is ze de film kwijt. Gerrits: ,,Ik beleefde alles in een grote waas. Had helemaal niet door dat ik tweedegraads brandwonden had in mijn gezicht." En over haar linkerhand: ,,Een arts waarschuwde me: 'Je hebt nu nog een paar vingers, maar als daar ontstekingen bij komen moet je hand er misschien toch nog af'. De operatie duurde ongeveer vijf uur. Ik besefte dat het heel anders had kunnen aflopen."

Toen een week later het verband van haar hand mocht durfde ze niet te kijken. ,,'Doe toch maar', adviseerden ze. Ik schrok me een ongeluk. Ik zag een hele lelijke hand. Alles was nog opgezwollen en overal zaten hechtingen." De Glanerbrugse mist een halve hand. In het midden is alleen nog een stompje van haar wijsvinger overgebleven. Voor de behandeling van de kruitpunten in haar gezicht heeft ze nog drie jaar bij een huidspecialist gelopen.

'Had erger gekund'
Tamara kon zich naar eigen zeggen opvallend snel neerleggen bij de gevolgen van het ernstige vuurwerkletsel dat ze door die ene klap opliep. De gedachte dat het allemaal nog veel erger had gekund biedt wat troost, hoe vreemd dat misschien ook klinkt.

Ze vertelt: ,,Een fractie van een seconde na de klap heb ik mijn linkerhand waarschijnlijk in een reflex voor mijn gezicht gehouden. Daardoor is het letsel aan mijn hand ontstaan. Maar het heeft waarschijnlijk veel erger letsel aan mijn gezicht voorkomen."

Schaamte
Als ze mensen telkens naar haar halve hand zag kijken bekroop haar toch een gevoel van schaamte. Na een jaar besloot ze een prothese te nemen. Hoewel verschrikkelijk knap gemaakt, zit de prothese haar gevoelsmatig in de weg. ,,Sinds 2011 heb ik die prothese misschien een keer of vier gebruikt", schat Gerrits.

Wat het vuurwerkletsel gevoelsmatig met haar heeft gedaan? ,,Ik ben niet bij de pakken gaan neerzitten. Ik heb meteen gekeken naar wat ik allemaal nog wel kan." Gerrits is ook sinds een paar jaar weer aan het werk. ,,Nog niet zo veel hoor, twintig uur in de maand. Bij vishandel Zeefat. Vis verkopen op de markt."

Waarschuwing
Tijdens de voorbije jaarwisseling ging ze gewoon weer de straat op. ,,Ik steek geen vuurwerk aan en waarschuw anderen om heel goed uit te kijken. Je bent nooit voorzichtig genoeg. Kijk maar naar wat mij overkwam."

Hoe ga jij om met vuurwerk? En hoe zie jij het liefst dat de stad omgaat met vuurwerk? Vul bovenstaande enquête in en laat het ons weten.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en TV Enschede FM. Foto: Frans Nikkels