Eigenaar omstreden zorgboerderij €™t Polböske: 'De gasten vertrouwen mij'

"In 2015 had ik twee Oldenzaalse kinderen in huis, die niet meer thuis konden wonen", begint hij. "Hele moeilijke gevallen, hoe lief ze ook waren. Op een bepaald moment hadden we hier een overleg over hun situatie, met de gemeente Oldenzaal, de school en iedereen die bij die twee betrokken was. Toen vertelde ik dat ik de kinderen wel eens een tik gaf als ze wild en woest werden. Niet hard, of zo, maar het was de enige manier om ze snel rustig te krijgen. Twee dagen na het overleg kreeg ik telefoon van de gemeente: ze hadden een aangifte van mishandeling gedaan bij de Inspectie. Het was de eerste keer dat mijn naam daar genoemd werd."

Moeilijke gevallen
Enkelaar heeft naar eigen zeggen al jaren pleegkinderen en moeilijke gevallen in huis. "Op het hoogtepunt waren het er negen. We moesten op zolder extra kamers maken om genoeg plek voor ze te creëren. Op de een of andere manier trek ik dit soort figuren aan. Ik ben een zorgzaam type, die graag anderen helpt. Dat heb ik van mijn ouders. Vroeger was het al zo, als je hulp nodig had belde je de Enkelaartjes."

"Ondanks dat ik enorm gek ben met de jongens, en zij mij ook echt vertrouwen, stond er ruim een maand geleden twintig man op de stoep." Onder meer de inspectie en de politie deden onderzoek. "Ze doorzochten alles en namen telefoons en laptops in beslag. Misschien zoeken ze naar kinderporno, maar ze gaan helemaal niets vinden. Ik heb ze ook direct alle wachtwoorden gegeven, want ik heb niets te verbergen."

Wantoestanden
"De Inspectie vond dat er sprake was van wantoestanden, maar ze hebben nauwelijks met cliënten of ouders gepraat. Daarom zitten we nu ook met onbegrip. Ze grepen zo heftig in."

"Toen de inspectie binnenkwam, lag er een cliënt op de grond te huilen. Hij krijste: Ik ga hier niet weg, dit is ook mijn huis . En zo is het ook. Hier hangt de sfeer van een gezin, en niet van een zorginstelling. Gisteravond had ik om half twaalf ineens twee kids naast mijn bed staan. We moeten even praten Jef ¦ Denk je dat dat bij een zorginstelling ook kan? Ik ben er altijd voor ze, en dat weten ze. Daarom vertrouwen ze me, en maken ze hier zoveel stappen."

Veilige plek
In het inspectierapport valt ook te lezen dat een meisje en een jongen bij Enkelaar in bed sliepen. "Dan kwam ze om 21.00 uur uit haar eigen bed, omdat ze niet kon slapen. Dan mikten we er eerst een kop thee met honing in, en als dat niet hielp, mocht ze in mijn bed gaan liggen. Dan sliep ze binnen vijf minuten, omdat het een veilige plek voor haar was. Ik ging dan pas om 00.00 uur naar bed, dan sliep zij allang. Ik begrijp ook wel dat het raar overkomt, als je alleen leest dat er samen geslapen werd. Maar als je weet hoe dat in de praktijk ging, weet je dat ook dat de enige manier was om zo n kind de rust te geven die ze nodig had."

Steun
"Dat ik daarna veel steun kreeg van ouders en cliënten voelde echt goed. Je weet dat je er niet alleen voor staat. Zo kreeg ik, bijvoorbeeld, een e-mail van een jongen die jaren geleden bij me woonde. Hij moest weg, omdat hij iets gestolen had. Ik dacht dat hij me niet meer mocht, maar hij mailde dat hij zich naderhand pas realiseerde hoeveel hij op de boerderij geleerd had. Dat raakt me; ik kan er nu weer om huilen."

"Ik zal me ook altijd voor deze gasten blijven inzetten. Toch hebben we de zorgboerderij opgeheven. Ik ga het niet meer op de officiële zorgtoer doen. Dan moet alles volgens de protocollen, en dat wil ik niet. Maar ik zit nu gewoon weer op dezelfde veranda, en vier jongens slapen weer gewoon in hun oude kamer. Twee pleegkinderen en twee als logés. Dat zegt toch genoeg. Ik vertrouw ze, en zij vertrouwen mij. Ze mogen allemaal terugkomen", besluit Enkelaar"

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en TV Enschede FM. Foto: Emiel Muijderman