Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Jubilaris Herman Rotting laat 'zijn' Zuid-Eschmarke niet in de steek
Bij voetbalclub Zuid-Eschmarke is Herman Rotting 75 jaar lid. Zo lang lid zijn is een zeldzaamheid. Hij was op 10-jarige leeftijd de eerste bij de vereniging.
Herman Rotting, geboren in 1932, voelt zich thuis in de kantine van Zuid Eschmarke aan de J.J. van Deinselaan. Geen wonder, want hij was jarenlang 'de baas' van de kantine. Dat was nog in de tijd dat FC Twente op het Diekman speelde en de harde kern zich kwam indrinken bij Zuid Eschmarke"Ik was vaak de boeman, maar dat interesseerde me niet. Ik was verantwoordelijk voor de kantine en het was onze boterham. In 1990 was de kantine schuldenvrij", zegt Rotting, die speciaal voor de club zijn horecavakdiploma haalde.
De keus om in 1942 lid te worden van Zuid Eschmarke was logisch voor Rotting. "Mijn vader heeft me lid gemaakt. Hij was één van de oprichters van Zuid Eschmarke." Zuid Eschmarke zag het levenslicht op 21 juli 1940 in het café Vrieler. Het was min of meer een antwoord op de door Duitsers verboden school- en volksfeesten van de 'noaberschap Zuid Eschmarke'. Herman Rotting was 10 toen hij lid werd, maar op zijn 12de mocht hij pas officieel meedoen in een wedstrijd. "Je had toen maar één A-elftal voor alle jeugd. Wij hadden vijftien man. Dan kon je één keer voetballen en was je drie keer reserve. Wisselen mocht niet."
Actief zijn voor de club zat er al vroeg in bij Rotting. "Op mijn 18de nam ik een taak van mijn vader over: kwitanties uitschrijven voor de adverteerders in ons clubblad." Na zijn tijd in militaire dienst kwam Rotting in de jeugdcommissie terecht, in de elftallencommissie en werd hij wedstrijdsecretaris. Ook als clubscheidsrechter was hij actief. "Ik heb een jaar of tien gefloten. Toen ik hartklachten kreeg is het me verboden."
Erelid
In 1982 werd Rotting benoemd tot erelid, net als Henk Jonge Poerink en Frits Brinkman. Ook werd hij geridderd door de KNVB. De laatste jaren komt Rotting niet vaak meer op het Diekman. "Alleen bij belangrijke vergaderingen en op de nieuwjaarsreceptie." Maar opzeggen kan niet, vindt hij. "Je hebt bepaalde verplichtingen als erelid. Dan kun je niet zeggen: 'Ik stop'."
Een fusie van de vereniging met SC Enschede op het Diekman is aanstaande. "Maar ze zullen wel doortellen die jubileumjaren. Toch? Dan kan ik de 80 nog halen." Voorzitter Bas Veenendaal verwacht dat dat lukt. De preses omschrijft Rotting als 'bescheiden' en 'dienstbaar'. "Herman helpt me altijd door me te herinneren aan de statuten. Of we het allemaal via de goede weg doen."
Dat het eerste elftal deze week uit de competitie is teruggetrokken vanwege een gebrek aan kwalitatief goede spelers doet Rotting pijn. "Als wij vroeger 's zondags moesten voetballen lagen we op tijd in bed. Nu stappen ze de hele nacht. Het verschil met vroeger is ook dat de ouders er achteraan zaten."
Op de nieuwjaarsreceptie op 7 januari wordt Herman Rotting gehuldigd.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto's: Reinier van Willigen
De keus om in 1942 lid te worden van Zuid Eschmarke was logisch voor Rotting. "Mijn vader heeft me lid gemaakt. Hij was één van de oprichters van Zuid Eschmarke." Zuid Eschmarke zag het levenslicht op 21 juli 1940 in het café Vrieler. Het was min of meer een antwoord op de door Duitsers verboden school- en volksfeesten van de 'noaberschap Zuid Eschmarke'. Herman Rotting was 10 toen hij lid werd, maar op zijn 12de mocht hij pas officieel meedoen in een wedstrijd. "Je had toen maar één A-elftal voor alle jeugd. Wij hadden vijftien man. Dan kon je één keer voetballen en was je drie keer reserve. Wisselen mocht niet."
Actief zijn voor de club zat er al vroeg in bij Rotting. "Op mijn 18de nam ik een taak van mijn vader over: kwitanties uitschrijven voor de adverteerders in ons clubblad." Na zijn tijd in militaire dienst kwam Rotting in de jeugdcommissie terecht, in de elftallencommissie en werd hij wedstrijdsecretaris. Ook als clubscheidsrechter was hij actief. "Ik heb een jaar of tien gefloten. Toen ik hartklachten kreeg is het me verboden."
Erelid
In 1982 werd Rotting benoemd tot erelid, net als Henk Jonge Poerink en Frits Brinkman. Ook werd hij geridderd door de KNVB. De laatste jaren komt Rotting niet vaak meer op het Diekman. "Alleen bij belangrijke vergaderingen en op de nieuwjaarsreceptie." Maar opzeggen kan niet, vindt hij. "Je hebt bepaalde verplichtingen als erelid. Dan kun je niet zeggen: 'Ik stop'."
Een fusie van de vereniging met SC Enschede op het Diekman is aanstaande. "Maar ze zullen wel doortellen die jubileumjaren. Toch? Dan kan ik de 80 nog halen." Voorzitter Bas Veenendaal verwacht dat dat lukt. De preses omschrijft Rotting als 'bescheiden' en 'dienstbaar'. "Herman helpt me altijd door me te herinneren aan de statuten. Of we het allemaal via de goede weg doen."
Dat het eerste elftal deze week uit de competitie is teruggetrokken vanwege een gebrek aan kwalitatief goede spelers doet Rotting pijn. "Als wij vroeger 's zondags moesten voetballen lagen we op tijd in bed. Nu stappen ze de hele nacht. Het verschil met vroeger is ook dat de ouders er achteraan zaten."
Op de nieuwjaarsreceptie op 7 januari wordt Herman Rotting gehuldigd.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto's: Reinier van Willigen
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
