Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
'Mama' ter Mors gaat stralend over straat in Enschede
Ze zag, persoonlijk aanwezig in het olympische ijsstadion van Gangneung, dochter Jorien naar het goud op de 1.000 meter schaatsen. De bronzen medaille bij het shorttrack beleefde Nina ter Mors gewoon thuis voor de buis. Nina ter Mors is een trotse moeder.
Nala, de Stafford pitbull, kijkt even op naar het spandoek dat bij het AOC Oost in Enschede staat. Alsof ze Jorien ter Mors op de afbeelding lijkt te herkennen, maar rap snuffelt de hond verder op de stoep. Moeder Nina is dolenthousiast. Ik had gehoord dat het AOC, waar Jorien na het voortgezet onderwijs vier jaar op school heeft gezeten, dit doek had geplaatst om haar te feliciteren met de gouden medaille. Dat moest ik dus even met eigen ogen gaan zien.
Maar eerst zag Nina ter Mors op deze dinsdag de B-finale op de 3.000 meter aflossing van de Olympische Spelen: het laatste optreden van dochter Jorien in Zuid-Korea, tevens het laatste ooit als shorttrackster. Het team rijdt een wereldrecord. De winst in de B-groep is normaliter goed voor een vijfde plaats, maar dankzij diskwalificaties van China en Canada in de A-finale schuiven Ter Mors en co opeens door naar de derde plek in de eindstand: brons!
Nagelbijten Of het nagelbijten was? Man, ik heb geen vingers meer over , zegt Nina met een lach. Het was zó spannend. De hond werd helemaal gek van me. Normaal ligt ze bij mij op schoot, maar dat ging nu niet. Het AOC moet het bord wel even aanpassen.
Ze is een dag terug in Enschede, nadat Nina even met haar oudste dochter Berdien en Joriens vriend Jeroen in Zuid-Korea was. We waren erbij toen ze olympisch kampioen werd op de 1.000 meter - dat was geweldig. Pas in de NOS-studio konden we haar feliciteren, en daarna ging het direct door naar het Holland Huis. Wat een gekkenhuis. Toen Jorien meedeed aan de 1.500 meter bij het shorttrack, zat het trio alweer in het vliegtuig terug naar Nederland. We zijn 32 uur onderweg geweest, maar dat hebben we er heel graag voor over gehad.
Het contrast tussen het veroveren van de gouden en bronzen medaille is groot. Alleen thuis met Nala - d r moet ook weer gewerkt worden. Met familieleden en vrienden is er contact via de groepsapp, en de berichten stromen maar binnen. Ik ben zó trots op haar. Ze is de eerste die medailles wint in twee verschillende sporten op dezelfde Spelen. Een mooiere afsluiting van haar shorttrackcarrière is er niet.
BloemschiksterBehalve drievoudig olympisch kampioen - Jorien won ook tweemaal goud tijdens de Winterspelen van Sotsji - is haar 28-jarige dochter een gediplomeerd bloemschikster. Het diploma behaalde ze in de groene school aan de Hengelosestraat in Enschede. Vervolgens verhuisde ze naar het CIOS in Heerenveen, maar het AOC koestert de oud-pupil. Na Sotsji stond hier ook een spandoek. Hopelijk over vier jaar weer , zegt moeder Nina met een knipoog.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Emiel Muijderman
Maar eerst zag Nina ter Mors op deze dinsdag de B-finale op de 3.000 meter aflossing van de Olympische Spelen: het laatste optreden van dochter Jorien in Zuid-Korea, tevens het laatste ooit als shorttrackster. Het team rijdt een wereldrecord. De winst in de B-groep is normaliter goed voor een vijfde plaats, maar dankzij diskwalificaties van China en Canada in de A-finale schuiven Ter Mors en co opeens door naar de derde plek in de eindstand: brons!
Nagelbijten Of het nagelbijten was? Man, ik heb geen vingers meer over , zegt Nina met een lach. Het was zó spannend. De hond werd helemaal gek van me. Normaal ligt ze bij mij op schoot, maar dat ging nu niet. Het AOC moet het bord wel even aanpassen.
Ze is een dag terug in Enschede, nadat Nina even met haar oudste dochter Berdien en Joriens vriend Jeroen in Zuid-Korea was. We waren erbij toen ze olympisch kampioen werd op de 1.000 meter - dat was geweldig. Pas in de NOS-studio konden we haar feliciteren, en daarna ging het direct door naar het Holland Huis. Wat een gekkenhuis. Toen Jorien meedeed aan de 1.500 meter bij het shorttrack, zat het trio alweer in het vliegtuig terug naar Nederland. We zijn 32 uur onderweg geweest, maar dat hebben we er heel graag voor over gehad.
Het contrast tussen het veroveren van de gouden en bronzen medaille is groot. Alleen thuis met Nala - d r moet ook weer gewerkt worden. Met familieleden en vrienden is er contact via de groepsapp, en de berichten stromen maar binnen. Ik ben zó trots op haar. Ze is de eerste die medailles wint in twee verschillende sporten op dezelfde Spelen. Een mooiere afsluiting van haar shorttrackcarrière is er niet.
BloemschiksterBehalve drievoudig olympisch kampioen - Jorien won ook tweemaal goud tijdens de Winterspelen van Sotsji - is haar 28-jarige dochter een gediplomeerd bloemschikster. Het diploma behaalde ze in de groene school aan de Hengelosestraat in Enschede. Vervolgens verhuisde ze naar het CIOS in Heerenveen, maar het AOC koestert de oud-pupil. Na Sotsji stond hier ook een spandoek. Hopelijk over vier jaar weer , zegt moeder Nina met een knipoog.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Emiel Muijderman
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
