Dit is nog maar het begin , beloofde Jeangu Macrooy al in zijn eerste interview met deze krant. We zijn inmiddels twee jaar verder en de zanger heeft gelijk gekregen. Publiek en pers lopen weg met de 24-jarige Surinamer die klinkt als een soulveteraan. Macrooy is een graag geziene gast bij de Wereld Draait Door, zorgde voor uitverkochte zalen met zijn eerste tour en speelde het afgelopen jaar op alle grote zomerfestivals. 2018 wordt een jaar van bezinning .
Intens verhaal
Macrooy is gestopt met zijn studie op het ArtEZ Conservatorium in Enschede en verhuisde naar Amsterdam. Er kwamen veel toffe dingen op mijn pad en ik zag in dat het bijzonder was. Ik koos voor mijn carrière en kan nu van de muziek leven. Dit is het leven waar hij Paramaribo en zijn familie voor achterliet.
Zijn muziek is eerlijk, rauw en vol emotie. Zijn donkere stem eigenaardig en herkenbaar. Zijn bejubelde nummers klinken als oprechte verhalen. Het is dan ook niet gek dat Macrooy werd gevraagd voor een rol in The Passion die dit jaar op 29 maart in de Amsterdamse Bijlmer plaatsvindt. Eén van de mooiste, intense verhalen die er is , vindt Macrooy.
Judas
De zanger, toen ook nog student, zag de muzikale televisieshow drie jaar geleden voor het eerst in Enschede. Ik wil in The Passion, dacht ik toen. En hij wist ook: ik wil Judas spelen. Die rol intrigeert me het meest. Hij hoefde niet lang na te denken toen hij eind vorig jaar werd gevraagd door de organisatie van het spektakel. Verbaasd is de zanger over enkele reacties, zoals die van theoloog Erik Sengers, over de rolverdeling dit jaar. Want er is ook gekozen voor een blanke Jezus. Wat een stereotype rolbevestiging , schreef Sengers. Je moet maar durven, en dat in de Bijlmer .
Macrooy vertelt dat de rol van Jezus vorig jaar nog werd vertolkt door de donkere Dwight Dissels. En dat hij zelf dit jaar de eerste donkere Judas is. Ik had het juist gekker gevonden als ik de rol niet had gekregen, omdat ik donker ben.
Zijn leven is misschien veranderd, maar Macrooy is nog dezelfde. Oprecht en zonder poespas of pretenties.
Erkenning
Tegenover het enorme publiek van The Passion staat dit jaar ook zijn solotour in acht bijzondere kerken door het land. Toen ik in 2014 naar Enschede kwam speelde ik alleen met mijn gitaar in kleine kroegjes. Ik houd nog steeds van die intimiteit. En natuurlijk speelt hij op 18 mei ook in de Grote Kerk in Enschede. Ik blijf een bijzondere band houden met deze stad.
Macrooy brengt nu zijn dagen door in de kerk en duikt in de moderne vertelling van de laatste uren van Jezus leven, lijden én opstanding. Ik word dit jaar min of meer gedwongen tot bezinning , zegt de zanger met een lach. Die religieuze omgeving werkt inspirerend en verhelderend. Wat hem nu al is bijgebleven? Macrooy: We willen eigenlijk allemaal erkend worden. En erkenning is het begin van respect. Jeangu Macrooy, een bijzondere artiest.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - Foto: Emiel Muijderman