Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Interview met: geluksprofessor Spitholt: Geluk is er altijd, je moet t alleen zien
In gewone taal met veel humor een verhaal vertellen dat inspireert. Dat is de kracht van geluksprofessor Mirjam Spitholt. Donderdag verschijnt haar boek.
De voordeur staat uitnodigend op een kier. Twee keer bellen en een paar momenten later komt Mirjam Spitholt (49) aanlopen. Met een handdoek wrijft ze de laatste druppels uit haar haren. "Toch nog even gaan hardlopen", zegt ze. "Eigenlijk kon ik het net niet redden, maar het is verslavend..."
Podcast luisterenWat ze doet, tijdens drie kwartier rennen, is een podcast luisteren. Dit keer hoorde ze het wekelijkse internet-radioprogramma Slagersdochters - geluk in de aanbieding via haar koptelefoon. Waar het over ging? "Onderwijs. Dat wij kinderen van 6 letters leren terwijl ze daar pas later aan toe zijn. Kinderen moeten op school dingen leren waar hun hersens nog niet geschikt voor zijn. Dus lukt dat niet of met moeite, en gaan ze zich dom voelen." Ze schudt haar hoofd.
TypischDe vergelijking die volgt is een typische Mirjam Spitholt: "We zeggen toch ook niet tegen de blaadjes aan de bomen: kom op, groei!" Of zoals ze in haar boek Wil je gelijk of wil je geluk? schrijft: 'Gras groeit niet harder als je eraan trekt'.
Mirjam Spitholt, 'geluksprofessor' aan hogeschool Saxion. Het vak Gelukskunde ontwikkelde ze zelf, naast het geven van bedrijfseconomische vakken. De laatste tijd heeft haar vakgebied een enorme vlucht genomen, niet in de laatste plaats doordat Mirjam Spitholt steeds vaker wordt gevraagd haar verhaal te vertellen, in het bedrijfsleven, op het podium of bij onderwijsinstellingen die net als Saxion iets willen met haar vak Gelukskunde.
Personal assistent "Ik wordt heel veel gevraagd als spreker. Zoveel dat ik een personal assistent heb om alles voor mij te regelen. Ik moet leren om 'nee' te zeggen. Ik wil namelijk ook graag thuis zijn, bij mijn kinderen. Het zou vreselijk zijn als de jongens later zeggen: mijn moeder was altijd bezig om iedereen gelukkig te maken, maar wij zagen haar nooit."
Gelijk of gelukMorgen verschijnt haar eerste boek Wil je gelijk of wil je geluk?, vol persoonlijke verhalen over haar zoektocht naar geluk. Ze presenteert het in een inmiddels uitverkocht theater, De Kleine Willem, met een voorstelling waarmee ze haar publiek wil inspireren. "Donderdagavond wordt een warm bad", zegt ze. "250 man publiek, mensen die toch al bezig zijn met mijn vakgebied. Allemaal vrouwen, hooguit een man die mee 'moest'."
Vertekend beeldHaar publiek geeft haar heel soms een vertekend beeld van de werkelijkheid. "Slechts 20 procent is toe aan mijn boodschap. Mijn publiek is een niche, maar wel een waar ik met open armen wordt ontvangen. Soms heb ik het gevoel: dit is helemaal hét en hip." Om dan weer met beide benen op de grond te beseffen: "80 procent heeft er niks mee." Ach, ook al raakt ze maar één of twee mensen met haar verhaal. "Als hun leven daarmee lichter wordt, fantastisch toch?"
Wat is jouw verhaal precies?"Ik wil mensen eraan herinneren dat ze liefde en geluk zÃjn. Dat ze het niet moeten nastreven, maar dat ze het al zijn. Mijn studenten bijvoorbeeld, laat ik naar huis lopen, en ik loop een stukje met ze mee. Naar huis, dat is hun fabrieksinstelling. Zoals ze geboren zijn. Helemaal goed en heel." Daarom werkt ze ook zo graag met jonge mensen. "Die zitten nog zo dicht bij het geheim dat het makkelijker is om ze terug te brengen naar zichzelf. Wij moeten jonge mensen eraan herinneren waar ze goed in zijn."
Veel mensen zitten vast in hun ego, zegt ze. "70 procent van wat wij denken is negatief. Dus houden we er enorm van om die negativiteit te bespreken. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Dus nemen we vast een voorschot op alle ellende die we vrezen, in de hoop dat het straks misschien meevalt."
Dat is de hel, vindt ze. "De hel creëer je zelf." Haar pleidooi is om in het moment te leven. Nu. "Geluk en ongeluk komt en gaat. Houd het geluk vast. Geniet van wat er wél is."
Dat klinkt best zweverig."Ik denk dat veel mensen mij ook zweverig vinden. Ik kijk altijd naar wat er wel goed gaat. Wat ben jij toch positief, dat hoor ik vaak."
Ben jij altijd gelukkig?"Soms ben ik boos hoor. Emoties zijn als vis en vlees, vers opgediend het lekkerst. Ook ik heb te doen met mijn ego. Verdriet bij mijn kinderen vind ik heel lastig. Wij zijn als ouders enorm aan het curlen. We willen de weg voor onze kinderen zo glad mogelijk maken. Het is net alsof je kind niet toegerust zou zijn om tegenslagen aan te kunnen. Als het om mijn kinderen gaat, komt het dichtbij. Ook al omdat er altijd een stukje herinnering aan je eigen kindertijd om de hoek komt kijken. Dat je niet gezien werd, soms. En dat dat pijn deed."
SchoenenwinkelWaar haar ego haar nog erg mee pest is haar uiterlijk. "Mijn ouders hadden een schoenenwinkel. Je moest er goed uit zien, liefst slank, mooi gekleed. Dus als ik een paar kilo afval, voel ik mij helemaal verlicht." Donderdag bij de boekpresentatie weet Mirjam Spitholt bijvoorbeeld zeker dat haar precies de woorden en anekdotes invallen die passen. "Maar ik kan mij nu al zorgen maken over wat ik moet aantrekken. Ik heb een kast vol leuke kleding, dus, alles is goed. Maar dit is mijn ego."
Heb jij een missie?"Misschien te weinig." Het was Bert van Dam, voormalig topmanager en oprichter van MultiplyHappiness BV die haar zei: "Wat jij heel goed kunt, is ingewikkelde theorieën toegankelijk maken. Gewoon in jip-en-janneketaal een verhaal vertellen dat raakt, met humor." Daarom moest Wil je gelijk of wil je geluk? er komen. "Bert zegt: jij kunt mensen bereiken. Je moet tafeldame worden bij DWDD. Maar dan moet je eerst een boek uitgeven..."
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Annina Romita
Podcast luisterenWat ze doet, tijdens drie kwartier rennen, is een podcast luisteren. Dit keer hoorde ze het wekelijkse internet-radioprogramma Slagersdochters - geluk in de aanbieding via haar koptelefoon. Waar het over ging? "Onderwijs. Dat wij kinderen van 6 letters leren terwijl ze daar pas later aan toe zijn. Kinderen moeten op school dingen leren waar hun hersens nog niet geschikt voor zijn. Dus lukt dat niet of met moeite, en gaan ze zich dom voelen." Ze schudt haar hoofd.
TypischDe vergelijking die volgt is een typische Mirjam Spitholt: "We zeggen toch ook niet tegen de blaadjes aan de bomen: kom op, groei!" Of zoals ze in haar boek Wil je gelijk of wil je geluk? schrijft: 'Gras groeit niet harder als je eraan trekt'.
Mirjam Spitholt, 'geluksprofessor' aan hogeschool Saxion. Het vak Gelukskunde ontwikkelde ze zelf, naast het geven van bedrijfseconomische vakken. De laatste tijd heeft haar vakgebied een enorme vlucht genomen, niet in de laatste plaats doordat Mirjam Spitholt steeds vaker wordt gevraagd haar verhaal te vertellen, in het bedrijfsleven, op het podium of bij onderwijsinstellingen die net als Saxion iets willen met haar vak Gelukskunde.
Personal assistent "Ik wordt heel veel gevraagd als spreker. Zoveel dat ik een personal assistent heb om alles voor mij te regelen. Ik moet leren om 'nee' te zeggen. Ik wil namelijk ook graag thuis zijn, bij mijn kinderen. Het zou vreselijk zijn als de jongens later zeggen: mijn moeder was altijd bezig om iedereen gelukkig te maken, maar wij zagen haar nooit."
Gelijk of gelukMorgen verschijnt haar eerste boek Wil je gelijk of wil je geluk?, vol persoonlijke verhalen over haar zoektocht naar geluk. Ze presenteert het in een inmiddels uitverkocht theater, De Kleine Willem, met een voorstelling waarmee ze haar publiek wil inspireren. "Donderdagavond wordt een warm bad", zegt ze. "250 man publiek, mensen die toch al bezig zijn met mijn vakgebied. Allemaal vrouwen, hooguit een man die mee 'moest'."
Vertekend beeldHaar publiek geeft haar heel soms een vertekend beeld van de werkelijkheid. "Slechts 20 procent is toe aan mijn boodschap. Mijn publiek is een niche, maar wel een waar ik met open armen wordt ontvangen. Soms heb ik het gevoel: dit is helemaal hét en hip." Om dan weer met beide benen op de grond te beseffen: "80 procent heeft er niks mee." Ach, ook al raakt ze maar één of twee mensen met haar verhaal. "Als hun leven daarmee lichter wordt, fantastisch toch?"
Wat is jouw verhaal precies?"Ik wil mensen eraan herinneren dat ze liefde en geluk zÃjn. Dat ze het niet moeten nastreven, maar dat ze het al zijn. Mijn studenten bijvoorbeeld, laat ik naar huis lopen, en ik loop een stukje met ze mee. Naar huis, dat is hun fabrieksinstelling. Zoals ze geboren zijn. Helemaal goed en heel." Daarom werkt ze ook zo graag met jonge mensen. "Die zitten nog zo dicht bij het geheim dat het makkelijker is om ze terug te brengen naar zichzelf. Wij moeten jonge mensen eraan herinneren waar ze goed in zijn."
Veel mensen zitten vast in hun ego, zegt ze. "70 procent van wat wij denken is negatief. Dus houden we er enorm van om die negativiteit te bespreken. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Dus nemen we vast een voorschot op alle ellende die we vrezen, in de hoop dat het straks misschien meevalt."
Dat is de hel, vindt ze. "De hel creëer je zelf." Haar pleidooi is om in het moment te leven. Nu. "Geluk en ongeluk komt en gaat. Houd het geluk vast. Geniet van wat er wél is."
Dat klinkt best zweverig."Ik denk dat veel mensen mij ook zweverig vinden. Ik kijk altijd naar wat er wel goed gaat. Wat ben jij toch positief, dat hoor ik vaak."
Ben jij altijd gelukkig?"Soms ben ik boos hoor. Emoties zijn als vis en vlees, vers opgediend het lekkerst. Ook ik heb te doen met mijn ego. Verdriet bij mijn kinderen vind ik heel lastig. Wij zijn als ouders enorm aan het curlen. We willen de weg voor onze kinderen zo glad mogelijk maken. Het is net alsof je kind niet toegerust zou zijn om tegenslagen aan te kunnen. Als het om mijn kinderen gaat, komt het dichtbij. Ook al omdat er altijd een stukje herinnering aan je eigen kindertijd om de hoek komt kijken. Dat je niet gezien werd, soms. En dat dat pijn deed."
SchoenenwinkelWaar haar ego haar nog erg mee pest is haar uiterlijk. "Mijn ouders hadden een schoenenwinkel. Je moest er goed uit zien, liefst slank, mooi gekleed. Dus als ik een paar kilo afval, voel ik mij helemaal verlicht." Donderdag bij de boekpresentatie weet Mirjam Spitholt bijvoorbeeld zeker dat haar precies de woorden en anekdotes invallen die passen. "Maar ik kan mij nu al zorgen maken over wat ik moet aantrekken. Ik heb een kast vol leuke kleding, dus, alles is goed. Maar dit is mijn ego."
Heb jij een missie?"Misschien te weinig." Het was Bert van Dam, voormalig topmanager en oprichter van MultiplyHappiness BV die haar zei: "Wat jij heel goed kunt, is ingewikkelde theorieën toegankelijk maken. Gewoon in jip-en-janneketaal een verhaal vertellen dat raakt, met humor." Daarom moest Wil je gelijk of wil je geluk? er komen. "Bert zegt: jij kunt mensen bereiken. Je moet tafeldame worden bij DWDD. Maar dan moet je eerst een boek uitgeven..."
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Annina Romita
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
