Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Volkspark decor van Theater na de Dam na dodenherdenking
Theater na de Dam is vrijdag na de Doden- herdenking in het Volkspark. Het theater-stuk 'Ik verzet' is gebaseerd op interviews van jongeren met Enschedeërs die de oorlog hebben meegemaakt.
Stijn, Wietze, Romy, Rosemijn, Britta, Kaja, Channelijne, Emma en andere jonge theatermakers verzamelen bij de ingang van het Volkspark. 'Ik verzet' wordt een bijzondere editie van Theater na de Dam.
DodenherdenkingTijdens Theater na de Dam wordt na de herdenking op 4 mei om 20.00 uur overal in het land in de theaters de Tweede Wereldoorlog herdacht met theater. Vorig jaar deed Enschede voor het eerst mee. Komende vrijdag spelen de jongeren van de Theatermakerij in het Volkspark. Op verschillende plekken doen ze hun scène vier keer, het publiek loopt er in vier groepen langs.
RepetitiesHet is meivakantie, dus deze week wordt er iedere dag gerepeteerd en worden de laatste scènes in elkaar gezet. Vandaag is een wandeling langs de toneellocaties gepland. Waar de rododendrons bloeien, komt de scène van Stijn. Ter plekke wordt besloten dat hij 'een beetje Freek Vonk-achtig' uit de bosschages moet komen rollen. Het publiek moet daar van het pad afwijken. "Kan jouw oma wel met de rollator over het gras?" vraagt regisseur Karine Roldaan aan Kaja. Kaja knikt, haar oma wel.
'Ik verzet' mag dan gebaseerd zijn op oorlogsverhalen van Enschedeërs die het kunnen navertellen, het theaterstuk wordt ook naar deze tijd getrokken, vertelt artistiek leider Karine Roldaan. Dat wordt duidelijk wanneer de beginscène wordt gerepeteerd, bij de beeldengroep van Mari Andriesse.
'Ik zou, maar ik doe niks'Op deze betekenisvolle plek komen alle acteurs samen. Het deel uit Ik verzet dat ze hier repeteren, staat dicht bij henzelf. Eén voor een roepen de jongeren wat ze eigenlijk zouden moeten doen voor een betere maatschappij. "Ik zou moeten collecteren voor de Hartstichting. Ik zou een weeshuis moeten opzetten in Roemenië. Ik zou analfabeten moeten leren lezen. Een asielzoeker in huis moeten nemen." En hoe goede bedoelingen vaak blijven hangen in gedachten. "Maar ik doe niks, helemaal niks. Ik zou in hongerstaking moeten gaan. Maar ik lig met een dekentje op de bank. Ik bestel een pizza via thuisbezorgd.nl. Ik zet een selfie op instagram."
Daar, bij het oorlogsmonument, worden ook de verhalen geciteerd die de jongeren optekenden tijdens de interviews met ouderen die de oorlog hebben meegemaakt. "Ik verzet me voor Bert Woudstra die nog elke dag als hij voor de spiegel staat, denkt: potverdikke man, je bent er nog." En daar is ook de realisatie dat verzet tegen oorlog en onderdrukking nog altijd springlevend is. "Ik verzet me omdat ik van na de oorlog ben, en dat wil ik graag zo houden."
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - Foto: Reinier van Willigen
DodenherdenkingTijdens Theater na de Dam wordt na de herdenking op 4 mei om 20.00 uur overal in het land in de theaters de Tweede Wereldoorlog herdacht met theater. Vorig jaar deed Enschede voor het eerst mee. Komende vrijdag spelen de jongeren van de Theatermakerij in het Volkspark. Op verschillende plekken doen ze hun scène vier keer, het publiek loopt er in vier groepen langs.
RepetitiesHet is meivakantie, dus deze week wordt er iedere dag gerepeteerd en worden de laatste scènes in elkaar gezet. Vandaag is een wandeling langs de toneellocaties gepland. Waar de rododendrons bloeien, komt de scène van Stijn. Ter plekke wordt besloten dat hij 'een beetje Freek Vonk-achtig' uit de bosschages moet komen rollen. Het publiek moet daar van het pad afwijken. "Kan jouw oma wel met de rollator over het gras?" vraagt regisseur Karine Roldaan aan Kaja. Kaja knikt, haar oma wel.
'Ik verzet' mag dan gebaseerd zijn op oorlogsverhalen van Enschedeërs die het kunnen navertellen, het theaterstuk wordt ook naar deze tijd getrokken, vertelt artistiek leider Karine Roldaan. Dat wordt duidelijk wanneer de beginscène wordt gerepeteerd, bij de beeldengroep van Mari Andriesse.
'Ik zou, maar ik doe niks'Op deze betekenisvolle plek komen alle acteurs samen. Het deel uit Ik verzet dat ze hier repeteren, staat dicht bij henzelf. Eén voor een roepen de jongeren wat ze eigenlijk zouden moeten doen voor een betere maatschappij. "Ik zou moeten collecteren voor de Hartstichting. Ik zou een weeshuis moeten opzetten in Roemenië. Ik zou analfabeten moeten leren lezen. Een asielzoeker in huis moeten nemen." En hoe goede bedoelingen vaak blijven hangen in gedachten. "Maar ik doe niks, helemaal niks. Ik zou in hongerstaking moeten gaan. Maar ik lig met een dekentje op de bank. Ik bestel een pizza via thuisbezorgd.nl. Ik zet een selfie op instagram."
Daar, bij het oorlogsmonument, worden ook de verhalen geciteerd die de jongeren optekenden tijdens de interviews met ouderen die de oorlog hebben meegemaakt. "Ik verzet me voor Bert Woudstra die nog elke dag als hij voor de spiegel staat, denkt: potverdikke man, je bent er nog." En daar is ook de realisatie dat verzet tegen oorlog en onderdrukking nog altijd springlevend is. "Ik verzet me omdat ik van na de oorlog ben, en dat wil ik graag zo houden."
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - Foto: Reinier van Willigen
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
