Talenten maken band met gitaar nóg sterker op Twents Gitaarfestival

Boyan Doychev (29 jaar, komt uit Varna, Bulgarije. Lid van de Young Stars) Twee gitaren zijn mij dierbaar. De eerste is de gitaar waar er maar één van is, omdat die speciaal voor mij door de Bulgaarse maker Rumen Todorov is gemaakt. Ze is handgemaakt en van een esdoorn. Het hout is erg goed en dat is te horen aan het rijke, open geluid. Je kan daardoor veel complexe stukken helder spelen. Bij mijn optredens kan ik dan echt even laten horen wat ik kan. De andere gitaar is een geschenk van mijn meester Ljuben Haralombiev, die drie jaar geleden op 85-jarige leeftijd overleed. Ik was één van zijn laatste leerlingen. Twaalf jaar geleden, op mijn 18e, verraste hij me met zijn instrument uit 1976. Ik was dol van geluk. Hij overhandigde het op twee voorwaarden: ik mag hem nooit verkopen en ik moet haar op een dag doorgeven aan iemand die het verdient. Deze gitaar is me zo dierbaar: ze is als een derde arm voor mij.

Judith Oomen (15 jaar, geboren in Enschede, bezoeker en vrijwilliger bij het festival)
Ik speel nu 7 jaar gitaar. Ik raakte door Ilse de Lange geïnspireerd en ben nu echt geobsedeerd door het instrument. Doordat ik akkoorden moest leren, kwam ik erachter dat vooral de klassieke muziek mij aanspreekt.
Ik heb nog geen eigen gitaar, maar ik heb afgelopen dagen wel drie masterclasses gevolgd op het festival. Bij Alberto leerde ik over ritme en helderheid, bij Gerhard Reichenbach hoe ik met technieken nog meer emotie in mijn spel leg en bij Antero Pellikka hoe ik betere intonatie aan een stuk geef. In drie lessen heb ik erg veel bijgeleerd.

Albert Mesirca (34 jaar, komt uit Castel Franco Venito, Italië. Gaf masterclasses en zat in een jury.) Mijn gitaar is 10 jaar geleden gemaakt door Guiseppe Guarduardo. Speciaal voor mij. Hij mat mijn hand en houding en kon zo precies zien hoe een nieuwe gitaar mijn spel kon verbeteren. We werkten maanden samen om haar comfortabel voor mij te krijgen. Bij andere gitaren kan ik soms niet goed bij alle frets, omdat mijn vingers te klein zijn. Bij deze is dat geen probleem. Het materiaal is van poreus hout, waardoor de klankkleur rijker en gevarieerder is. Over klank gesproken: de akoestiek van de Arkezaal in het Wilminktheater is geweldig. Door de speciale resonantie komt het geluid goed tot zijn recht. Het festival biedt een kans om in de muziekwereld door te breken, dat is echt moeilijk. Ik weet nog hoe ik op 7-jarige leeftijd de gitaar ontdekte en nooit meer ben gestopt. Vaak kom je in je muziekcarrière momenten tegen dat je twijfelt. Maar de passie voor het spelen houdt de vlam brandend.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. Foto: pixabay