Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Tabaksspeciaalzaak sluit: Enschede raakt bijzondere buurtwinkel kwijt
Ruim een eeuw was Tabaksspeciaalzaak Horstman aan de Voortsweg een begrip. Per 1 juli gaat de winkel voorgoed dicht.
Ze rookt niet, nooit gedaan ook. Hoewel, dat kan ik toch niet helemaal beweren , bekent Pauline Horstman (65). Heel af en toe, als een vertegenwoordiger zegt: dit is echt een heel lekkere , dan wil ik weleens een sigaar proberen.
Drukke tijdenBijna veertig jaar staat ze tussen de rookwaren in de tabaksspeciaalzaak aan de Voortsweg. Pauline Horstman gaf haar mensendieckpraktijk op om samen met haar man Arno in de winkel te kunnen staan. Het waren drukke tijden, met fabrieken als Grolsch, Nino, Menko of Het Roozendaal om de hoek. We gingen om zeven uur open, dan kwamen de eerste klanten al. Op weg naar het werk haalden ze een pakje shag en een krantje.
BuurtwinkelDe zaak van de Horstmans is altijd een typische buurtwinkel geweest, met veel vaste klanten die graag een praatje kwamen maken. Vroeger mocht je in de winkel roken , weet dochter Iris (32) nog. Waar gerookt wordt, wordt gekletst. Arno had altijd een luisterend oor , zegt Pauline. Na sluitingstijd en op zondag kwamen de klanten rustig achterom. Dat was al in de tijd van haar ouders zo, weet Tonny Diever-Horstman (78), schoonzus van Pauline, nog. Hè, het bunt ook altied dezelfden, zei mijn vader dan.
OvervalDe vuurwerkramp op 13 mei 2000 veroorzaakte een ton schade. Op 28 januari 2002 sloeg het noodlot opnieuw toe. Arno Horstman raakte zwaar gewond bij een overval. Een van de daders was een klant, een man voor wie ik mijn man al gewaarschuwd had. Maar hij was altijd te goeder trouw. Hij kwam met een groot mes de zaak binnen. Arno bukte om een stok te pakken die we onder de toonbank hadden liggen. Toen had hij het mes tussen de ribben. Die klap is hij nooit meer te boven gekomen.
BloemenPauline Horstman ging achter de daders aan en zorgde dat de politie ze te pakken kreeg. Toen ik s avonds thuiskwam uit het ziekenhuis, hadden de buren alle sporen van de steekpartij opgeruimd. Een bloedspatje vond ik nog, dat was over het hoofd gezien. De dagen na de overval konden we niet meer door de woonkamer lopen, zoveel bloemen stonden er.
OverlijdenAnderhalf jaar later stond het huis opnieuw vol bloemen. Arno was overleden, aan kanker. Pauline Horstman besloot de zaak in de geest van haar man voort te zetten. In 2015 stond ze zelf oog in oog met een overvaller die met een mes zwaaide. Ik kon achteruit stappen de woonkamer in, de deur op slot doen en via de camera zien wat hij deed. Ik heb de politie gebeld en gekeken waar hij naartoe ging. Ook deze dader zat binnen de kortste keren achter slot en grendel. Ze moeten verdikkeme van andermans spullen afblijven.
ConcurrentieZo druk als in de jaren 80 is het al lang niet meer in de winkel. Mensen roken veel minder , merkt Pauline Horstman. Daar komt bij dat buurtwinkels nauwelijks nog op kunnen tegen de concurrentie van supermarkten. Het komt vaak voor dat mensen die ik al een tijd niet meer heb gezien, ineens op zaterdagmiddag om vijf uur in de winkel staan. Dan zijn ze de sigaretten vergeten. Ik zie de klanten graag, maar leven kan ik daar niet van.
PassiePauline Horstman sluit op 1 juli voorgoed de deuren van de zaak. Je hebt steeds meer te maken met overvallen en inbraken, ook dat speelt mee. Zo nu en dan zal ze met pijn in het hart terugdenken aan de winkel. Mijn passie ligt bij de sigaren. Het is leuk werk om advies te geven: de ene sigaar is zoeter, de andere zwaarder. Pijp- en sigarenrokers zijn gezelligheidsmensen, ze nemen rustig de tijd om iets uit te zoeken. Bij sigarettenrokers gaat het altijd vlug, vlug, vlug. Lekker, dat zeg ik nooit. Mijn smaak is die van een ander niet.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. Foto: Carlo ter Ellen
Drukke tijdenBijna veertig jaar staat ze tussen de rookwaren in de tabaksspeciaalzaak aan de Voortsweg. Pauline Horstman gaf haar mensendieckpraktijk op om samen met haar man Arno in de winkel te kunnen staan. Het waren drukke tijden, met fabrieken als Grolsch, Nino, Menko of Het Roozendaal om de hoek. We gingen om zeven uur open, dan kwamen de eerste klanten al. Op weg naar het werk haalden ze een pakje shag en een krantje.
BuurtwinkelDe zaak van de Horstmans is altijd een typische buurtwinkel geweest, met veel vaste klanten die graag een praatje kwamen maken. Vroeger mocht je in de winkel roken , weet dochter Iris (32) nog. Waar gerookt wordt, wordt gekletst. Arno had altijd een luisterend oor , zegt Pauline. Na sluitingstijd en op zondag kwamen de klanten rustig achterom. Dat was al in de tijd van haar ouders zo, weet Tonny Diever-Horstman (78), schoonzus van Pauline, nog. Hè, het bunt ook altied dezelfden, zei mijn vader dan.
OvervalDe vuurwerkramp op 13 mei 2000 veroorzaakte een ton schade. Op 28 januari 2002 sloeg het noodlot opnieuw toe. Arno Horstman raakte zwaar gewond bij een overval. Een van de daders was een klant, een man voor wie ik mijn man al gewaarschuwd had. Maar hij was altijd te goeder trouw. Hij kwam met een groot mes de zaak binnen. Arno bukte om een stok te pakken die we onder de toonbank hadden liggen. Toen had hij het mes tussen de ribben. Die klap is hij nooit meer te boven gekomen.
BloemenPauline Horstman ging achter de daders aan en zorgde dat de politie ze te pakken kreeg. Toen ik s avonds thuiskwam uit het ziekenhuis, hadden de buren alle sporen van de steekpartij opgeruimd. Een bloedspatje vond ik nog, dat was over het hoofd gezien. De dagen na de overval konden we niet meer door de woonkamer lopen, zoveel bloemen stonden er.
OverlijdenAnderhalf jaar later stond het huis opnieuw vol bloemen. Arno was overleden, aan kanker. Pauline Horstman besloot de zaak in de geest van haar man voort te zetten. In 2015 stond ze zelf oog in oog met een overvaller die met een mes zwaaide. Ik kon achteruit stappen de woonkamer in, de deur op slot doen en via de camera zien wat hij deed. Ik heb de politie gebeld en gekeken waar hij naartoe ging. Ook deze dader zat binnen de kortste keren achter slot en grendel. Ze moeten verdikkeme van andermans spullen afblijven.
ConcurrentieZo druk als in de jaren 80 is het al lang niet meer in de winkel. Mensen roken veel minder , merkt Pauline Horstman. Daar komt bij dat buurtwinkels nauwelijks nog op kunnen tegen de concurrentie van supermarkten. Het komt vaak voor dat mensen die ik al een tijd niet meer heb gezien, ineens op zaterdagmiddag om vijf uur in de winkel staan. Dan zijn ze de sigaretten vergeten. Ik zie de klanten graag, maar leven kan ik daar niet van.
PassiePauline Horstman sluit op 1 juli voorgoed de deuren van de zaak. Je hebt steeds meer te maken met overvallen en inbraken, ook dat speelt mee. Zo nu en dan zal ze met pijn in het hart terugdenken aan de winkel. Mijn passie ligt bij de sigaren. Het is leuk werk om advies te geven: de ene sigaar is zoeter, de andere zwaarder. Pijp- en sigarenrokers zijn gezelligheidsmensen, ze nemen rustig de tijd om iets uit te zoeken. Bij sigarettenrokers gaat het altijd vlug, vlug, vlug. Lekker, dat zeg ik nooit. Mijn smaak is die van een ander niet.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. Foto: Carlo ter Ellen
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
