Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Eigenaar t Polböske: Ze willen allemaal terug naar hier
Een jaar geleden was t Polböske ineens de meest omstreden zorgboerderij van Nederland. Toch is nu alles weer terug bij het oude op het erf van Jef Enkelaar. Moet ik die jongeren dan aan hun lot overlaten?
Zo snel mogelijk weg, moesten ze. Want de veiligheid van de cliënten van zorgboerderij t Polböske in Enschede kon volgens de Inspectie Jeugdzorg niet worden gegarandeerd zolang eigenaar Jef Enkelaar de scepter zwaaide. Maar al snel bleek dat ze niet weg wilden, want Jef is de enige die ze vertrouwen.
Nu, een jaar later, is het alsof er niets gebeurd is. Enkelaar woont gewoon weer in de witte boerderij aan de Heersenkampweg. Net als vier bewoners die er vorig jaar ook zaten. En in de tussentijd is er zelfs een huisgenoot bijgekomen. Die jongen was dakloos. Hiervoor woonde hij bij een instelling, maar daar moest hij weg. Als zo n jongen dan hier over de drempel struikelt, help ik hem.
TiewrapsEven blijft het stil. Dan, op kalme toon: Je ziet toch wat ze doen. Ze willen allemaal terug naar hier. Een aantal jongeren is vorig jaar kortstondig weggeweest, maar inmiddels zijn ze bijna allemaal weer thuis. Iedereen die hier ooit onderdak had, komt nog regelmatig langs. Zelfs het meisje dat ik met tiewraps zou hebben vastgebonden.
Hoewel Enkelaar vorig jaar voor zijn gevoel aan de schandpaal is genageld, is hij niet boos over wat er is gebeurd. Dat heeft geen zin. Je bent overgeleverd aan instanties die groter zijn dan jij. Maar dat betekent niet dat hij geen bedenkingen heeft bij wat zich tijdens onderzoeken naar zijn zorginstelling allemaal heeft afgespeeld. Ze weten precies wat er hier gebeurde, zonder ook maar een cliënt te spreken.
Dat is inmiddels wel gebeurd. Niet door de Inspectie, maar door het Openbaar Ministerie. Dat startte een jaar geleden een strafrechtelijk onderzoek naar de werkwijze van Enkelaar. Of dat tot een rechtszaak leidt, is nog onduidelijk. Ze hebben alles in beslag genomen, en moesten na een half jaar ineens cliënten spreken. Dat zegt mij dat ze niets hebben.
Wat ze nog wel hebben, is zijn administratie. En dat zorgt volgens Enkelaar momenteel wel voor een probleem. Want een aantal weken geleden viel er ineens een dwangsom van 10.000 euro op de mat. Omdat ik niet aan mijn administratieplicht heb voldaan. Maar hoe kan ik dat doen, als ik mijn administratie niet heb? Ik heb uitstel gekregen, omdat ik bezwaar heb gemaakt. Die 10.000 euro kan de stichting niet betalen.
Schril contrastMaakt hij zich geen zorgen over een eventuele rechtszaak? Nee hoor. Mijn cliënten hebben ook gezegd dat hier niets mis was. Ja, ik deelde wel eens een tik uit om ze tot hun zinnen te brengen. Maar weet je wat ze daarover verklaarden tegen de rechercheurs? Dat ze het verdienden. Wat moet ik dan nog zeggen?
Het staat in schril contrast met het beeld dat de Inspectie over zijn zorgboerderij schetste, weet ook Enkelaar. Hoe dat komt? Ze beoordeelden ons als een grote instelling, maar dat zijn we niet. Het is een gezinsvervangend tehuis. Laat ik een voorbeeld geven: ik had hier pleegkinderen en ik had zorgcliënten. De pleegkinderen mocht ik een knuffel geven als ze dat nodig hadden, maar de cliënten niet. Maar denk je dat ik dat niet deed? Ben je gek. Het zijn allemaal kinderen die soms een knuffel nodig hebben.
65Een gezinsvervangend tehuis is t Polböske dus nog steeds. Maar hoe lang dat nog zo is, weet ik niet. Ik ben deze week 65 geworden, dus ik haal me niet veel meer op de hals. Maar alle jongeren die hier wonen, mogen blijven zolang dat goed voor ze is. Moet ik ze dan aan hun lot overlaten?
Nu, een jaar later, is het alsof er niets gebeurd is. Enkelaar woont gewoon weer in de witte boerderij aan de Heersenkampweg. Net als vier bewoners die er vorig jaar ook zaten. En in de tussentijd is er zelfs een huisgenoot bijgekomen. Die jongen was dakloos. Hiervoor woonde hij bij een instelling, maar daar moest hij weg. Als zo n jongen dan hier over de drempel struikelt, help ik hem.
TiewrapsEven blijft het stil. Dan, op kalme toon: Je ziet toch wat ze doen. Ze willen allemaal terug naar hier. Een aantal jongeren is vorig jaar kortstondig weggeweest, maar inmiddels zijn ze bijna allemaal weer thuis. Iedereen die hier ooit onderdak had, komt nog regelmatig langs. Zelfs het meisje dat ik met tiewraps zou hebben vastgebonden.
Hoewel Enkelaar vorig jaar voor zijn gevoel aan de schandpaal is genageld, is hij niet boos over wat er is gebeurd. Dat heeft geen zin. Je bent overgeleverd aan instanties die groter zijn dan jij. Maar dat betekent niet dat hij geen bedenkingen heeft bij wat zich tijdens onderzoeken naar zijn zorginstelling allemaal heeft afgespeeld. Ze weten precies wat er hier gebeurde, zonder ook maar een cliënt te spreken.
Dat is inmiddels wel gebeurd. Niet door de Inspectie, maar door het Openbaar Ministerie. Dat startte een jaar geleden een strafrechtelijk onderzoek naar de werkwijze van Enkelaar. Of dat tot een rechtszaak leidt, is nog onduidelijk. Ze hebben alles in beslag genomen, en moesten na een half jaar ineens cliënten spreken. Dat zegt mij dat ze niets hebben.
Wat ze nog wel hebben, is zijn administratie. En dat zorgt volgens Enkelaar momenteel wel voor een probleem. Want een aantal weken geleden viel er ineens een dwangsom van 10.000 euro op de mat. Omdat ik niet aan mijn administratieplicht heb voldaan. Maar hoe kan ik dat doen, als ik mijn administratie niet heb? Ik heb uitstel gekregen, omdat ik bezwaar heb gemaakt. Die 10.000 euro kan de stichting niet betalen.
Schril contrastMaakt hij zich geen zorgen over een eventuele rechtszaak? Nee hoor. Mijn cliënten hebben ook gezegd dat hier niets mis was. Ja, ik deelde wel eens een tik uit om ze tot hun zinnen te brengen. Maar weet je wat ze daarover verklaarden tegen de rechercheurs? Dat ze het verdienden. Wat moet ik dan nog zeggen?
Het staat in schril contrast met het beeld dat de Inspectie over zijn zorgboerderij schetste, weet ook Enkelaar. Hoe dat komt? Ze beoordeelden ons als een grote instelling, maar dat zijn we niet. Het is een gezinsvervangend tehuis. Laat ik een voorbeeld geven: ik had hier pleegkinderen en ik had zorgcliënten. De pleegkinderen mocht ik een knuffel geven als ze dat nodig hadden, maar de cliënten niet. Maar denk je dat ik dat niet deed? Ben je gek. Het zijn allemaal kinderen die soms een knuffel nodig hebben.
65Een gezinsvervangend tehuis is t Polböske dus nog steeds. Maar hoe lang dat nog zo is, weet ik niet. Ik ben deze week 65 geworden, dus ik haal me niet veel meer op de hals. Maar alle jongeren die hier wonen, mogen blijven zolang dat goed voor ze is. Moet ik ze dan aan hun lot overlaten?
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Emiel Muijderman
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
