Bij FC Twente spreken ze nog niet dezelfde taal

Evenwicht, balans, compact staan: voetbalpuristen die louter naar de schoonheid van het spelletje kijken, vinden het vaak verderfelijke termen - trainersjargon. Maar mensen die wél de verantwoordelijkheid dragen weten dat het samenstellen van een elftal geen optelsom is van individuele kwaliteiten. Gooi al het talent in een mixer en klaar? Was het maar zo simpel.

Goede organisatie
Hoe hoger het niveau, hoe meer het gaat om details en hoe belangrijker het is een goede organisatie te hebben. Daarmee kun je niet alles voorkomen, maar zonder een gedegen fundament komt het mooie binnen een ploeg nooit tot bloei, zei de nieuwe assistent-trainer Gonzalo Garcia Garcia al op het trainingskamp van FC Twente in De Lutte. Haal bij Real Madrid puinruimer Casemiro maar eens weg: de Modricen en Kroosen van deze wereld zouden het een stuk lastiger krijgen om hun stempel op het elftal te drukken.

Linker- en rechterhand
Bij FC Twente spreken ze op dit moment nog niet dezelfde taal. Anders gezegd: de spelers moeten nog leren met elkaar samen te werken. Iedereen is van goede wil, maar in de ijver om zaakjes op te knappen, lopen sommige spelers zichzelf nog al eens voorbij. Wat deed de linkercentrale verdediger Nacho zaterdag tegen TOP Oss voorafgaand aan de 0-1 bijvoorbeeld aan de rechterzijlijn? Omdat de linkerhand niet weet wat de rechter- doet, is het elftal defensief kwetsbaar.

Verschil in denken
In Nederland willen we graag druk zetten na balverlies, in het buitenland plooien sommige spelers dan liever terug. Het is zomaar een verschil in denken en handelen waarmee het nieuwe FC Twente te maken heeft. Het gevolg: het elftal valt nog te snel uit elkaar.

Tegenstoot
In de twee duels tegen typische eerstedivisieploegen als Helmond Sport en TOP Oss kreeg Twente al vier goals tegen. Dat is te veel. Zulke ploegen zakken in, laten de favoriet komen en gokken dan op de tegenstoot. FC Twente heeft doorgaans de bal en is vaak op de helft van de tegenstander te vinden. Dus zijn de ruimtes achter de laatste linie groot. Dat vraagt om goede afspraken.

Het cement Brama
De bewaker van het collectief, Wout Brama, moet het elftal bij elkaar zien te houden, maar ga er maar eens aanstaan met al die nieuwelingen van ver. Brama, de denker van de ploeg, is op zijn best als de onderlinge afstanden niet te groot zijn. Dan is hij het cement, het doorgeefluik tussen verdediging en aanval en trekt hij aan het onzichtbare touwtje dat spelers en linies verbindt.

Zee van ruimte
Nu wordt Brama constant geconfronteerd met twee collega-middenvelders die het liefst naar voren rennen, terwijl de vleugelverdedigers ook nog eens van aanvallen houden. Het gevolg: een zee van ruimte, waarin tegenstanders met liefde opereren.

Waar is het werkveld?
Er wordt op dit moment voortdurend gekeken naar de laatste linie, die volledig uit nieuwe buitenlandse spelers bestaat. Die spelers zijn nog zoekende, dat klopt. Maar als je de controle in een wedstrijd wilt, zul je op andere plekken op het veld hetzelfde doel moeten nastreven. Wat doen de aanvallers bij balverlies, hoe staat het middenveld dan opgesteld? Waar is je werkveld, zoals trainers dat noemen. En hoe voorkom je dat het elftal na een diepe bal al direct uit het lood staat?

Tikkeltje geluk
FC Twente is nog maar net begonnen aan de zoektocht naar de juiste klik en chemie. Grote vraag daarbij is: welke spelers zijn het meest complementair aan elkaar? Dat is een kwestie van passen en meten, van schaven en bijstellen. En soms ook van een tikkeltje geluk, want veel succesvolle teams zijn niet door hogere wiskunde maar per toeval ontstaan.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook