Margót Veldhuizen: €˜Ik zal altijd over Enschede blijven dichten €™

Weet je nog waarom je stadsdichter wilde worden?
Ik ben een geboren en getogen Enschedese. Ik houd van deze stad, ik houd van gedichten en schrijven. Voor ik stadsdichter werd, schreef ik al met plezier over Enschede. Ik had al in 2015 een poging gewaagd en toen ik het niet werd, heb ik twee jaar geleden besloten nog een keer mee te doen met de verkiezing. Het is echt ontzettend leuk om stadsdichter te zijn. De eerste maanden was ik wat onzeker, bang dat ik zou tegenvallen. De spontane reacties van veel mensen maakten daar snel een einde aan. Mensen genieten van de stadsgedichten in de krant of op de website.

Als stadsdichter een baan zou zijn, is het dan parttime?
Het kost meer tijd dan ik had verwacht. Het schrijven kost tijd, er moet elke maand minstens één gedicht komen en soms meer. Humanitas onder Dak, de wijkraad Boswinkel en het Balkonfestival bijvoorbeeld, vroegen mij ook een gedicht te schrijven. Ik draag ook voor, dus een goede planning is echt nodig. Ik werd er soms zenuwachtig van.

Het begeleiden van de juniorstadsdichter is een heel leuke klus. Ik geniet heel erg van hun gedichten en de contacten met eerst Alondra Overmeer en nu Githe Seegers. Ik hoop echt dat volgend jaar veel scholen meedoen aan de verkiezing voor junior stadsdichter.

Heb je Enschede beter leren kennen door te dichten?
Wel anders. Schrijven is kijken en als ik door de stad loop of fiets, kijk ik met de stadsdichtersblik. Dat inspireert mij enorm - ik kom gewoon tijd tekort. Soms volg ik de actualiteit, bijvoorbeeld bij de gemeenteraadsverkiezingen of de bezuinigingen bij het ziekenhuis. Ik laat mij ook graag inspireren door de seizoenen. De stad is anders als het regent, het blad valt of wanneer er een gure oostenwind waait. Als ik schrijf over de parken, de Alphatoren of een nieuwe buurt, merk ik dat ik de lezers het meest boei.

Ben je nu een BE er: een Bekende Enschedeër?
Het komt weleens voor dat mensen mij groeten of aanspreken omdat ze mij herkennen door het gedicht met mijn foto in de krant. Heel leuk natuurlijk, maar een BE er? Echt niet!

Als je één hoogtepunt (nou, vooruit, twee dan) moet noemen?
Een hoogtepunt vond ik toch het voordragen van mijn stadsgedicht aan de gemeenteraad, net na mijn verkiezing - een eer. Ik had het gevoel in het hart van de democratie van mijn stad te staan. Het winnen van de derde prijs van een landelijke stadsgedichtenwedstrijd was ook heel bijzonder. Er waren veel inzendingen. Ik was helemaal verbaasd toen dichter Ingmar Heytze mij vroeg naar voren te komen. Het gedicht is geplaatst in een landelijke dichtbundel. Verdwenen licht gaat over een recente moord in onze stad. Daar werd ik erg door geraakt.

Blijf je altijd stadsdichter, ook al is er begin februari een nieuwe?
Ik zal nooit stoppen over de stad te schrijven; dat kan ik niet. Enschede is mijn wereld. Ik hoop dat de volgende stadsdichter er net zo van geniet als ik ervan heb genoten.

In de Poëzieweek (van 31 januari tot en met 6 februari) wordt de nieuwe stadsdichter bekend. Meedoen aan de verkiezing staat open voor alle Enschedeërs van 18 jaar of ouder. Daarvoor moeten vijf gedichten worden ingestuurd, waarvan er twee nieuw zijn. Mail de gedichten (en een korte motivatie) voor januari naar: [email protected].

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita