Kan het nog misgaan voor FC Twente?

Een man of veertig heeft zich aan het eind van de middag verzameld op het viaduct bij Enter. De spelersbus van FC Twente heeft dan net de zwaar bewaakte burcht in Deventer verlaten, als de supporters een klein spandoek ontrollen met de tekst: Twente komt eraan . Na de gelukkige zege bij Go Ahead Eagles weten de fans in Enter het zeker. Het dundoek is een soort van vooraankondiging en een signaal naar de rest van Nederland: wen er maar vast aan, FC Twente gaat kampioen worden .

Een uurtje daarvoor gebruikte Go Ahead Eagles-trainer John Stegeman ongeveer dezelfde woorden toen hij zijn collega Marino Pusic na afloop in de catacomben van De Adelaarshorst voor het eerst tegenkwam na een even vermakelijke als chaotische oostelijke stammenstrijd. Gefeliciteerd met het kampioenschap Marino. Het is nu nog officieus, maar dat officiële is slechts een kwestie van tijd.

Stegeman, de trainer van de nummer drie op vijftien punten achterstand, heeft geen enkele twijfel meer. Maar wie eigenlijk nog wel? De grootste terughoudendheid zit nog bij de spelers, die al sinds begin december ongeslagen zijn. Bij Wout Brama bijvoorbeeld, de aanvoerder die in 2010 met een verschil van een punt landskampioen werd. Hoewel Brama de voor de verandering eens massaal toegestroomde media met een grote glimlach te woord stond, predikte hij vooral rust en kalmte. De pers zal nu roepen dat ons niets meer kan gebeuren, maar ik heb op het VWO goed opgelet en heb geen rekenmachientje nodig voor deze som: we hebben nog acht wedstrijden te gaan en acht maal drie is 24 punten. En we staan er maar elf voor.

Kampioensgen
Maar Brama weet ook dat dit FC Twente is geïnfecteerd met het gen van de kampioen. Slechte wedstrijd winnen, terecht of niet: de Tukkers beheersen dat kunstje al het gehele seizoen. Vorige week tegen Volendam speelden we goed, maar dat was een uitzondering , aldus de altijd realistische Brama. Gisteren piepte en kraakte FC Twente de gehele tweede helft in de kolkende Adelaarshorst waar weken - zo niet maanden - was uitgekeken naar het treffen met FC Twente. Maar wie stond er na 90 hectische minuten in een opgefokte sfeer juichend voor het uitvak? De selectie van FC Twente. Bizar. Ik geloofde eerlijk gezegd na die 1-1 niet meer in een zege , sprak verdediger Peet Bijen.

Wending
Het boeiende gevecht kreeg door die opmerkelijke wending een onverdiende winnaar. Voor rust was de ploeg van Pusic weliswaar beter en na de knappe goal van Jari Oosterwijk (een achterwaartse kopbal) had de ploeg ook uitzicht op meer. Maar in de tweede helft leek het spel nergens meer naar. FC Twente moest terug en zette geen fatsoenlijke aanval meer op. Het was in die fase voetbal uit 1990 uit de Championship (het tweede niveau in Engeland, red.). Kick and rush , aldus Brama. Ik geloof dat ik in die tweede helft de bal drie keer aan mijn voeten heb gehad , zei Jelle van der Heyden.

Het was beuken, het was vechten, het was overleven. Ballen werden blind weggeschoten en de emoties liepen soms hoog op in de Deventer snelkookpan. Zo gaf Eagles-spits Thoms Verheydt Twente-invaller Xandro Schenk bij zijn entree op het veld direct een oplawaai zonder dat er een bal in de buurt was. Ik vroeg hem in het veld wat hij in godsnaam op had , wees Brama op het merkwaardige gedrag van de spits. Diezelfde Verheydt zette Eagles twintig minuten voor tijd wel op 1-1. FC Twente liep wankelend door de boksring, maar deelde uiteindelijk zelf nog een mokerslag uit bij een laatste krachtsinspanning. Het was meteen de knock-out. Dat noemen ze het geluk van de kampioen.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Ron Jonker