Nieuws
Enschede
Twentefan Erik Dijkstra zag kampioenswedstrijd in Sri Lanka na aanslagen
Een bizar weekend. En dat was het, geeft Erik Dijkstra toe. De programmamaker en tv-presentator keerde 24 uur na de aanslagen terug in Colombo om daar, in zijn eentje, het kampioenschap van FC Twente mee te maken.
Dat moet echt een onwerkelijke situatie zijn geweest. Hoe heb je de aanslagen beleefd?
We zijn op Sri Lanka om opnamen te maken voor een programma over koloniale roofkunst, dat volgend jaar een keer op televisie komt. Daags voor de aanslagen hebben we nog een christelijke kerk in Colombo bezocht. Maar tijdens de aanslagen zaten we in de binnenlanden. Stom toeval. We hoorden zondag pas in de loop van de dag dat er een bom was ontploft en dat er enkele gewonden waren gevallen. Toen werden dat enkele doden. En inmiddels zijn het er meer dan 300. We hebben een jongen bij ons, die als een fixer van alles voor ons regelt. Een goede vriend van hem was met zijn familie bij een van die paasontbijten. Ze hadden op Facebook nog een foto geplaatst. En nu zijn ze er allemaal niet meer. Zo onwerkelijk.
Welke emoties overheersen dan?
In eerste instantie opluchting. Dat we door dom geluk tijdens de aanslagen niet in Colombo zaten. Maar het eerste wat je wilt, is het thuisfront geruststellen. Als ik werk, stop ik mijn telefoon altijd weg. Bovendien was alle sociale media geblokkeerd. Mijn vriendin had al geprobeerd mij te bereiken, maar dat lukte dus niet. Gelukkig kreeg ik haar alsnog vrij snel te pakken en kon ik haar geruststellen.
Waar ben je nu en hoe is het daar?
We zijn 24 uur na de aanslagen teruggekomen in Colombo. Er zijn wel veel militairen en agenten op straat, maar verder is het vrij rustig. Ze hebben in Sri Lanka 30 jaar burgeroorlog gehad. Ik denk dat ze hebben leren leven met geweld. We hebben wel even contact gehad met de ambassade. Dreiging voor nieuwe aanslagen is er niet, wordt gezegd. We vliegen gewoon donderdag, zoals gepland, naar huis.
En toen was daar maandagmiddag ook nog de kampioenswedstrijd van jouw FC Twente. Nog iets van meegekregen?
Ik ben nu eenmaal een hartstochtelijke fan. Dus ik heb wel even in de lobby van het hotel een rustig plekje gezocht. Zat ik daar in mijn eentje op mijn laptop naar voetbal te kijken. Heel gek. Ik kon ook moeilijk gaan zitten juichen. Had ik ook geen behoefte aan. Ik was meer geëmotioneerd. Vooral door de hele situatie. Ik ben blij dat ze terug zijn in de eredivisie, maar dat kampioenschap stelt natuurlijk geen reet meer voor.
Maar toch niet een klein feestje vieren met vrienden als je straks terug bent?
Ach, ik denk dat we er nog wel een gelegenheid voor vinden.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Tubantia
We zijn op Sri Lanka om opnamen te maken voor een programma over koloniale roofkunst, dat volgend jaar een keer op televisie komt. Daags voor de aanslagen hebben we nog een christelijke kerk in Colombo bezocht. Maar tijdens de aanslagen zaten we in de binnenlanden. Stom toeval. We hoorden zondag pas in de loop van de dag dat er een bom was ontploft en dat er enkele gewonden waren gevallen. Toen werden dat enkele doden. En inmiddels zijn het er meer dan 300. We hebben een jongen bij ons, die als een fixer van alles voor ons regelt. Een goede vriend van hem was met zijn familie bij een van die paasontbijten. Ze hadden op Facebook nog een foto geplaatst. En nu zijn ze er allemaal niet meer. Zo onwerkelijk.
Welke emoties overheersen dan?
In eerste instantie opluchting. Dat we door dom geluk tijdens de aanslagen niet in Colombo zaten. Maar het eerste wat je wilt, is het thuisfront geruststellen. Als ik werk, stop ik mijn telefoon altijd weg. Bovendien was alle sociale media geblokkeerd. Mijn vriendin had al geprobeerd mij te bereiken, maar dat lukte dus niet. Gelukkig kreeg ik haar alsnog vrij snel te pakken en kon ik haar geruststellen.
Waar ben je nu en hoe is het daar?
We zijn 24 uur na de aanslagen teruggekomen in Colombo. Er zijn wel veel militairen en agenten op straat, maar verder is het vrij rustig. Ze hebben in Sri Lanka 30 jaar burgeroorlog gehad. Ik denk dat ze hebben leren leven met geweld. We hebben wel even contact gehad met de ambassade. Dreiging voor nieuwe aanslagen is er niet, wordt gezegd. We vliegen gewoon donderdag, zoals gepland, naar huis.
En toen was daar maandagmiddag ook nog de kampioenswedstrijd van jouw FC Twente. Nog iets van meegekregen?
Ik ben nu eenmaal een hartstochtelijke fan. Dus ik heb wel even in de lobby van het hotel een rustig plekje gezocht. Zat ik daar in mijn eentje op mijn laptop naar voetbal te kijken. Heel gek. Ik kon ook moeilijk gaan zitten juichen. Had ik ook geen behoefte aan. Ik was meer geëmotioneerd. Vooral door de hele situatie. Ik ben blij dat ze terug zijn in de eredivisie, maar dat kampioenschap stelt natuurlijk geen reet meer voor.
Maar toch niet een klein feestje vieren met vrienden als je straks terug bent?
Ach, ik denk dat we er nog wel een gelegenheid voor vinden.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Tubantia
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
