Kijk , zegt Jonah Falke en hij wijst. Achter dat klap-raam zit de badkamer. Hij loopt de parkeerplaats van een supermarkt op en wijst nog eens. Die twee achterste ramen, daar was mijn kamer. Atto is de naam die groot op de gevel prijkt. Gordijnatelier en kledingreparaties Atto. En in het nieuwe boek van Falke. Omdat het een mooie naam is en zo kon ik iemand Attoturk laten zeggen , zegt hij met een grijns.
Jonah Falke (Ulft, 1991) is terug aan de Kuipersdijk. Boven deze winkel had hij zijn studentenkamer. Tussen 2009 en 2013 studeerde hij fine art painting op de AKI, maar hij studeerde af met de aanzet tot een roman. Vond hij zelf destijds ook wel een beetje gek. Zijn docente, Elvira van Eijl - Twente kent haar als curator van Art Brut - stimuleerde hem juist door te gaan met schrijven. Het werd zijn debuut: Bontebrug. Sindsdien is hij schrijver. Een functionele manier van leven. Het leven mag dan zinloos zijn, maar schrijven geeft het toch een beetje vorm.
Toeval
Nu is er een tweede roman en weer zijn er sporen van Enschede in aan te wijzen. Precies zoals bij Peter Buwalda, al is dit je reinste toeval. Buwalda voerde in zijn tweede roman met naam en toenaam een slijterij in Enschede op, Jonah Falke doet het met de gordijnenwinkel waar hij boven woonde. Met een stuk of vijf Syriërs. Het was leuk met die mannen. Dat heb ik in Bontebrug gebruikt. En nu dit. Het is ook niet niks als je boven een gordijnenwinkel hebt gewoond. Hij zegt het met een stalen gezicht.
De mooiste vrouw van de wereld is de titel van de roman. De vrouw die er model voor stond, kent Jonah Falke uit de tijd dat hij in de thuiszorg werkte in Amsterdam. Toen ik kon stoppen met thuiszorg, ben ik alleen nog voor haar blijven werken, tot aan haar dood. Gingen we tompoucen eten of kibbeling. Of naar zigeunermuziek luisteren. Fantastisch. Als zij vertelde, had ik het idee dat zij tien levens had gehad. Dat was de motor om dit te beginnen. Ze vertelde compacte verhalen.
Genadeloos
Verhalen die hij schaamteloos als materiaal gebruikt heeft. Zo schaamteloos en genadeloos als schrijvers moeten zijn. Schrijven is iets laten zien wat anders verborgen blijft, waarom zou je het anders doen? Vieze menselijkheid. De dingen tonen die je niet wilt zien. De mooiste vrouw van de wereld leeft aan de zelfkant, in een zigeunermilieu. De rauwe kant van het leven. Daar staat de burgerlijke kant tegenover van Lotte, de mooie vriendin van de verteller. Lotte, de naam heeft Falke haar niet voor niets gegeven. Zij vertegenwoordigt de onschuld. Ik wilde dat er iets gruwelijks gebeurde. Dat leek mij het meest pijnlijk. Het lot kun je niet controleren.
Rauw en rouwWaarmee De mooiste vrouw van de wereld een roman is geworden die heen en weer schakelt tussen rauw en rouw. Het moest pijn doen, het mocht schuren. Mijn boek moest ongemakkelijk voelen. Op het allerlaatste moment heeft hij kans gezien de roman in deze tijd te laten spelen. Terwijl hij de laatste drukproef corrigeerde, ontstond de brand in de Notre-Dame in Parijs. Die kon hij nog net even noemen. Zo markeer je een boek in de tijd.
Even bij Atto naar binnen. Marcus Atto is er niet. Hij is ziek. Dochter Christel is er. Ze vertelt honderduit over de huurders. Zelf zou ze er niet zo willen wonen. Maar Jonah Falke zegt: Ik heb hier een geweldige tijd gehad.
Jonah Falke: De mooiste vrouw van de wereld. 21,99 euro. Lebowski Uitgevers.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Reinier van Willigen