Enschedese verdachte over doodsteken moeder: 'Ik mis haar nog iedere dag'

Het is vandaag de eerste keer dat Thijs ter H. zich in het openbaar voor de rechter moet verantwoorden. De afgestudeerd meester in de rechten werd februari dit jaar aangehouden nadat hij zijn moeder Wilma (63) met ruim dertig messteken en snijwonden van het leven zou hebben beroofd. Het slachtoffer werd zittend op de bank in de woonkamer aangetroffen. Hulp mocht niet meer baten.

Ter H. werd kort daarop aangehouden bij zijn woning aan Het Baurichter, enkele honderden meters verderop. Terwijl hij in de boeien werd geslagen, schreeuwde hij dat hij wraak had genomen op zijn moeder.

Timide

Zelf herinnert Ter H. zich echter maar weinig van die fatale avond. Gekleed in een zwart polootje zit hij deze ochtend timide voor zijn rechters. Waarbij de officier van justitie bekendmaakt dat hij Ter H. moord dan wel doodslag ten laste zal leggen. Het gaat overigens om een eerste zogenoemde pro-formazitting; de strafzaak wordt waarschijnlijk in de loop van het najaar inhoudelijk behandeld.

De nabestaanden van het slachtoffer - en dus de naaste familie van Thijs - hebben plaatsgenomen op de publieke tribune. Hoe het nu met Thijs gaat, wil de rechtbank weten. Die zegt dat hij nerveus is, terwijl hij voortdurend met zijn rechtervoet heen en weer wiebelt. Zijn advocaat, de bekende Enschedese strafpleiter Umut Ural, heeft even daarvoor een bekertje water voor hem gehaald. Want Thijs heeft voortdurend een droge mond. Het gevolg van de medicatie die hij slikt tegen de depressie, waarin hij momenteel zit.

Toerekeningsvatbaar?

Dat Thijs die avond zijn moeder van het leven heeft beroofd, lijdt in het strafproces eigenlijk geen twijfel. Thijs werd immers kort na het familiedrama besmeurd met bloed aangetroffen. Maar de grote vraag is: waarom? En vooral: in hoeverre was Thijs op dat moment in meer of mindere mate toerekeningsvatbaar.

Duidelijk is dat moeder Wilma eerder die zaterdag nog heeft geprobeerd hulp voor haar zoon in te schakelen. De vrouw werkte zelf met patiënten met niet-aangeboren hersenletsel en had in de gaten dat het niet goed ging met haar zoon. Maar Thijs zou de medewerker van de crisisdienst, die bij hem voor de deur stond, weer hebben weggestuurd.

Psychoses

Van Ter H. is bekend dat hij al zijn hele jeugd kampt met psychoses. Nadat hij cum laude afstudeerde als rechtenstudent aan de universiteit van Groningen ging hij aanvankelijk aan de slag als notaris, maar hij hield het slechts drie maanden vol. Ook hier braken zijn psychoses hem op.

Nadat hij het ambt als notaris vervolgens noodgedwongen vaarwel had gezegd, ontving hij een arbeidsongeschiktheidsuitkering en deed overdag vrijwilligerswerk. Tot die fatale dag in februari. Sindsdien verblijft hij op een speciale psychiatrische afdeling voor gedetineerden in Zwolle, waar hij gesprekken voert met psychologen en psychiaters. Al verlopen die gesprekken niet altijd even soepeltjes. Vooral omdat Thijs zich slecht kan focussen. Dat is onderdeel van het ziektebeeld, vertelt hij. Nee, niet de depressie maar de schizofrenie waaraan hij lijdt.

Niettemin is de psychiatrische rapportage inmiddels nagenoeg afgerond, bleek tijdens de pro-formazitting van vanochtend.

'In de war'

Zelf herinnert Thijs zich niet veel meer van die zaterdag. "Ik was zelf ook verrast door die psychose. Vooral dat het zo snel ging." Of hij dan wellicht met zijn medicatie was gestopt, wil de rechtbank weten. Nee, dat niet, maar het kan zijn dat hij die nacht zijn pillen niet heeft geslikt. Thijs weet het eenvoudigweg niet meer. "Ik had die nacht niet geslapen. Het kan zijn dat ik mijn medicijnen die nacht niet heb genomen. Ik was op dat moment al in de war."

Thijs benadrukte tijdens de zitting dat hij de komende tijd alle medewerking zal verlenen om antwoorden te krijgen op de vragen die er zijn. "Zeg maar wat ik moet doen", liet hij door zijn raadsman optekenen. Zo is hij onder meer bereid de plaats delict te bezoeken. "Niet om therapeutische reden, maar puur om de gaten in zijn geheugen op te vullen", licht zijn advocaat Umut Ural toe.

Groeten

Bij zijn arrestatie riep Thijs niet alleen dat hij wraak had genomen op zijn moeder, maar ook dat zijn zus het volgende slachtoffer zou zijn. De zus zit deze ochtend op de publieke tribune. Ze lijkt haar broer te hebben vergeven. Of in ieder geval begrip te hebben dat het nooit zijn bedoeling was hun moeder om te brengen.

Op het moment dat Thijs en zijn advocaat naar buiten lopen, probeert de advocaat van de zus het duo nog terug te roepen. De zus wilde namelijk nog graag haar broer even begroeten. De rechtbank stelt de zus gerust dat dat later alsnog wel mag.