Nieuws
Enschede
Voor de mammoettanker FC Twente is meer nodig dan talent alleen
Gonzalo Garcia heeft als trainer zeker talent, maar FC Twente is geen club om het vak te leren. De debuterende oefenmeester bleek in zijn eerste jaar nog niet klaar te zijn voor het grote werk.
Leon ten Voorde | Tubantia
Technisch directeur Ted van Leeuwen merkte dit seizoen eens op dat hij Gonzalo Garcia het liefst nog een jaar had laten trainen onder een trainer à la Peter Bosz of Erik ten Hag. Dan was zijn opleiding compleet geweest , zei hij.
Maar alles vloeit voort uit de driehoek tijd-plaats-omstandigheden. We hadden een vacature, qua kunde en kennis was de tijd rijp en GarcÃa had het voordeel dat hij de club en de spelers al kende.
En dus werd in de zomer van 2019 weer een assistent doorgeschoven bij FC Twente. Het gebeurde eerder al bij Alfred Schreuder, René Hake en Marino Pusic. Ze werden uiteindelijk allemaal vroeg of laat bedankt voor bewezen diensten.
Goede startGarcia kende een veelbelovende start bij de club. In de voorbereiding werd hij van alle kanten geroemd, omdat hij weer structuur in de trainingen en het spel probeerde te brengen. Toen FC Twente vervolgens ook nog eens ijzersterk aan het seizoen begon als debutant, werden de club en zijn trainer bedolven onder de complimenten. Zelfs zijn kleding werd geroemd. Geen saai pak van de club, maar gewoon casuel. Een wit t-shirt lang de lijn, het was weer eens wat anders.
Gevangene van de filosofieMaar vanaf het moment dat de resultaten achterbleven groeide de onvrede. Garcia bleek een starre denker, eigenwijs en eigenzinnig. Dat zijn op zich geen verkeerde eigenschappen voor een trainer, maar als de resultaten gaan tegenvallen is het niet verkeerd als beginnende trainer af en toe het licht ook elders op te steken, zodat er in de uitvoering wat bijgestuurd kan worden. Eén waarheid in voetbal bestaat nou eenmaal niet.
FC Twente werd gaandeweg het seizoen een gevangene van de filosofie van de trainer. Het spelen op balbezit leek voor de buitenstaander belangrijker te worden dan het maken van een doelpunt. Spelers moeten soms het gevoel hebben gehad dat ze aan een touwtje zaten, of een pion waren in het tafelvoetbal.
Garcia, die een Spaanse opleiding heeft genoten, had een vastomlijnd idee over hoe het spel gespeeld moest worden, maar hij weigerde zich aan te passen toen duidelijk werd dat zijn materiaal daar niet op was ingericht. FC Twente had meestal maar één plan in een wedstrijd, het eigen plan, en daar werden zelden of nooit concessies aan gedaan.
Onvrede bij publiekDe leuke wedstrijden waarin het publiek aan zijn trekken kwam, waren de op de vingers van één hand te tellen. De mooiste was de zege op AZ, al mocht de seizoensopening tegen PSV er ook zijn. Verder was het te vaak behelpen, worstelen, afzien. De supporters kregen geen klik met de spelers en de manier waarop de ploeg voor de dag kwam.
,,We willen ons handhaven, spelers individueel ontwikkelen en een bepaalde stijl gaan ontwikkelen die bij deze grote club past. De mensen moeten ook vermaakt worden , zei Garcia bij zijn aanstelling. Dat eerste - de belangrijkste doelstelling - is hem gelukt. Al die andere niet. Op doelman Joël Drommel na is er niet één speler echter beter geworden.
Geen kapiteinWat Garcia uiteindelijk ook is opgebroken is dat hij manager was, die de werkvloer aanstuurde. FC Twente had met hem nooit een kapitein op het schip, die 24/7 er bovenop zat. Garcia was soms te makkelijk en teveel van de losse benadering. Te vaak moest Ted van Leeuwen de problemen oplossen, ook al omdat de td de inschattingsfout maakte door de debuterende Garcia op te zadelen met een staf die nauwelijks vlieguren had gemaakt. Voor Peter Niemeyer is dit zelfs zijn eerste klus als trainer.
Het teamproces aansturen was niet de specialiteit van Garcua. Zijn sociale antenne liet hem te vaak in de steek. De manier waarop hij de jonge Japanner Keito Nakamura dit seizoen liet verzuipen getuigde niet van empathie.
Zaak BramaDe zaak Brama is daar een ander voorbeeld van. Garcia had niet door hoe de olievlek zich verspreidde en toonde in het afwikkelen van de affaire geen schuldbesef. Daarmee verspeelde hij veel krediet. Bij FC Twente, dat volgende week met de verkoop van de seizoenkaarten begint, was er geen vertrouwen meer dat het Garcia nog de gunfactor zou terugwinnen. De jonge oefenmeester heeft zeker talent, maar voor het runnen van een grote club als FC Twente is meer gevraagd.
Ted van Leeuwen noemde bij de aanstelling van Garcia ervaring een overschat begrip , maar voor de tweede keer op rij is in De Grolsch Veste gebleken dat het trainerschap wel degelijk een ervaringsvak is.
Geen toekomstDoorgaan met Garcia was voor de club geen optie, daarvoor was de oppositie in alle geledingen van de club te groot. Zeker nu er solidariteit en eensgezindheid worden gevraagd, wil FC Twente niet het risico nemen verder te gaan met een stuurman die op voorhand al niet meer het vertrouwen had van velen in en rond de club.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. foto: Reinier van Willigen
Technisch directeur Ted van Leeuwen merkte dit seizoen eens op dat hij Gonzalo Garcia het liefst nog een jaar had laten trainen onder een trainer à la Peter Bosz of Erik ten Hag. Dan was zijn opleiding compleet geweest , zei hij.
Maar alles vloeit voort uit de driehoek tijd-plaats-omstandigheden. We hadden een vacature, qua kunde en kennis was de tijd rijp en GarcÃa had het voordeel dat hij de club en de spelers al kende.
En dus werd in de zomer van 2019 weer een assistent doorgeschoven bij FC Twente. Het gebeurde eerder al bij Alfred Schreuder, René Hake en Marino Pusic. Ze werden uiteindelijk allemaal vroeg of laat bedankt voor bewezen diensten.
Goede startGarcia kende een veelbelovende start bij de club. In de voorbereiding werd hij van alle kanten geroemd, omdat hij weer structuur in de trainingen en het spel probeerde te brengen. Toen FC Twente vervolgens ook nog eens ijzersterk aan het seizoen begon als debutant, werden de club en zijn trainer bedolven onder de complimenten. Zelfs zijn kleding werd geroemd. Geen saai pak van de club, maar gewoon casuel. Een wit t-shirt lang de lijn, het was weer eens wat anders.
Gevangene van de filosofieMaar vanaf het moment dat de resultaten achterbleven groeide de onvrede. Garcia bleek een starre denker, eigenwijs en eigenzinnig. Dat zijn op zich geen verkeerde eigenschappen voor een trainer, maar als de resultaten gaan tegenvallen is het niet verkeerd als beginnende trainer af en toe het licht ook elders op te steken, zodat er in de uitvoering wat bijgestuurd kan worden. Eén waarheid in voetbal bestaat nou eenmaal niet.
FC Twente werd gaandeweg het seizoen een gevangene van de filosofie van de trainer. Het spelen op balbezit leek voor de buitenstaander belangrijker te worden dan het maken van een doelpunt. Spelers moeten soms het gevoel hebben gehad dat ze aan een touwtje zaten, of een pion waren in het tafelvoetbal.
Garcia, die een Spaanse opleiding heeft genoten, had een vastomlijnd idee over hoe het spel gespeeld moest worden, maar hij weigerde zich aan te passen toen duidelijk werd dat zijn materiaal daar niet op was ingericht. FC Twente had meestal maar één plan in een wedstrijd, het eigen plan, en daar werden zelden of nooit concessies aan gedaan.
Onvrede bij publiekDe leuke wedstrijden waarin het publiek aan zijn trekken kwam, waren de op de vingers van één hand te tellen. De mooiste was de zege op AZ, al mocht de seizoensopening tegen PSV er ook zijn. Verder was het te vaak behelpen, worstelen, afzien. De supporters kregen geen klik met de spelers en de manier waarop de ploeg voor de dag kwam.
,,We willen ons handhaven, spelers individueel ontwikkelen en een bepaalde stijl gaan ontwikkelen die bij deze grote club past. De mensen moeten ook vermaakt worden , zei Garcia bij zijn aanstelling. Dat eerste - de belangrijkste doelstelling - is hem gelukt. Al die andere niet. Op doelman Joël Drommel na is er niet één speler echter beter geworden.
Geen kapiteinWat Garcia uiteindelijk ook is opgebroken is dat hij manager was, die de werkvloer aanstuurde. FC Twente had met hem nooit een kapitein op het schip, die 24/7 er bovenop zat. Garcia was soms te makkelijk en teveel van de losse benadering. Te vaak moest Ted van Leeuwen de problemen oplossen, ook al omdat de td de inschattingsfout maakte door de debuterende Garcia op te zadelen met een staf die nauwelijks vlieguren had gemaakt. Voor Peter Niemeyer is dit zelfs zijn eerste klus als trainer.
Het teamproces aansturen was niet de specialiteit van Garcua. Zijn sociale antenne liet hem te vaak in de steek. De manier waarop hij de jonge Japanner Keito Nakamura dit seizoen liet verzuipen getuigde niet van empathie.
Zaak BramaDe zaak Brama is daar een ander voorbeeld van. Garcia had niet door hoe de olievlek zich verspreidde en toonde in het afwikkelen van de affaire geen schuldbesef. Daarmee verspeelde hij veel krediet. Bij FC Twente, dat volgende week met de verkoop van de seizoenkaarten begint, was er geen vertrouwen meer dat het Garcia nog de gunfactor zou terugwinnen. De jonge oefenmeester heeft zeker talent, maar voor het runnen van een grote club als FC Twente is meer gevraagd.
Ted van Leeuwen noemde bij de aanstelling van Garcia ervaring een overschat begrip , maar voor de tweede keer op rij is in De Grolsch Veste gebleken dat het trainerschap wel degelijk een ervaringsvak is.
Geen toekomstDoorgaan met Garcia was voor de club geen optie, daarvoor was de oppositie in alle geledingen van de club te groot. Zeker nu er solidariteit en eensgezindheid worden gevraagd, wil FC Twente niet het risico nemen verder te gaan met een stuurman die op voorhand al niet meer het vertrouwen had van velen in en rond de club.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. foto: Reinier van Willigen
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
