Verkeer
Stuur appje
Zoek
Nieuws
Enschede

Scènes in nieuwe roman Peter Buwalda spelen zich af in Enschede

402556 901913

In zijn nieuwe roman Otmars zonen keert Peter Buwalda doodleuk terug naar het decor van zijn debuut Bonita Avenue: Enschede en de campus van de Tubantia University.

Rusland, Lagos, Londen, Venlo: waar Peter Buwalda (47) in Otmars zonen de lezer ook mee naar toe neemt, een aantal van de mooiste scènes speelt zich af in Enschede. Wéér in Enschede, zoals ook het geval was in Buwalda s inmiddels tot moderne klassieker uitgegroeide debuut Bonita Avenue, uit 2010.

Decor
Het decor in deze delen van de roman is opnieuw de campus van Tubantia University, waar gemakkelijk de UT in te herkennen is. Alle andere plekken en straten worden bij hun echte naam genoemd. Drankenhandel Berendsen aan de Deurningerstraat bijvoorbeeld. En de apotheek aan de Beltstraat. De apotheker op de Beltstraat was een blonde, verzorgde vrouw die hem aan Linda Evans uit Dynasty deed denken .

De vrouw doet ook aan persoonlijke adviezen. Je moet vaak masturberen , raadt ze hem aan. Hij, student Ludwig Smit, kampt met het probleem van vroege zaadlozingen. Het advies is wel aan hem besteed. Sowieso zindert Otmars zonen van zeer expliciete erotiek. Een aantal malen valt de naam van Siem Sigerius, in Bonita Avenue rector van de universiteit en later minister van Onderwijs.

UT Nieuws
Kortom, de romans schurken tegen elkaar aan en Peter Buwalda is terug op vertrouwde grond. Zo is de Nederlandse literatuur weer in Twente beland. Tommy Wieringa situeerde hier De heilige Rita, Marc Reugebrink publiceerde recent zijn Twickel-roman Zout en veel boeken van Jaap Scholten spelen op zijn geboortegrond. Anders dan deze drie schrijvers is Peter Buwalda niet in Twente geboren, maar groeide hij op in Limburg. Zijn band met de oostelijke regio is de periode van vier, kennelijk vormende jaren dat hij werkte op de redactie van UT Nieuws.

Was de structuur van Bonita Avenue al amper samen te vatten, in deze roman doet Buwalda er nog een forse schep bovenop. Het is het eerste deel van een trilogie. Hoe de samenhang tussen de drie delen wordt, valt nog niet te overzien. Feit is dat dit de hoofdstukken 111 tot en met 75 zijn. Aflopend dus, terwijl de hoofdlijn van het verhaal wel chronologisch wordt verteld. Al gebeurt dit vanuit wisselende personages en perspectieven, onderbroken door ingenieuze flashbacks.

Familie
Ludwig Smit komt uit een samengesteld gezin. Net als Bonita Avenue gaat Otmars zonen in diepste wezen over familie: Er gaat geen bindende kracht vanuit. Ouders en kinderen zijn gedoemd elkaar te óntkennen , schrijft Buwalda.

Ludwig heet eigenlijk Dolf, maar Otmar, de nieuwe man van zijn moeder, is vader van twee muzikale wonderkinderen: Tosca en ook een Dolf. Hij wordt Ludwig, wat extra verwarrend is omdat wonderkind Dolf een klassiek pianist is met grote voorkeur voor Ludwig van Beethoven. En zo wordt er wel meer geouwehoerd met namen in deze roman.

Zijn moeder, Ulrike Eulenpesch, stuurt hem naar Tubantia University, waar Ludwig in de campuspiramide contact krijgt met Isabelle Orthel, een ongenaakbare studente die hij later in een Russische sneeuwstorm opnieuw tegen het lijf loopt. En niet alleen haar, maar ook zijn vermoedelijke biologische vader.

Slijterij Berendsen
Met naam, toenaam en adres figureert Slijterij Berendsen in Enschede in de nieuwe roman van Peter Buwalda. Hier probeert Ludwig Smit een exclusieve fles absint te bemachtigen, nadat hij het zegel van zo n fles heeft verbroken. Hij wil zijn misstap ongedaan maken. In 2000, de tijd waarin deze scène speelt, was absint (tot 83 procent alcohol en met de hallucinerende stof thujon) nog verboden in Nederland.

Slijter Robin Berendsen leest de passage met veel aandacht. Grappig, zeg! Dit was in de tijd dat de zaak nog van mijn vader was. Authentiek zal de scène niet zijn. De reclameslogan die hij noemt, Hebben we niet, kennen we niet , heb ik bedacht en dat was na 2006.

Studentenkamer
Zij is in de weekenden vaak weg en dan sluipt hij haar studentenkamer binnen. Hij brengt de oefeningen die de apotheker hem heeft aangeraden in de praktijk in Isabelle s bed. Maar ook valt hem een fles absint op. Het is het jaar 2000. Deze episode speelt in het najaar, dus kort na de vuurwerkramp die in Bonita Avenue was verwerkt.

Hij proeft van de absint, maar leest dan in Isabelle s schriftjes hoeveel moeite ze heeft moeten doen die fles te bemachtigen. En hij heeft het zegel van de groene fee al verbroken en ervan geproefd. Verzin een list!

Afwasmiddel
Deze mooie scène krijgt een vervolg bij Berendsen aan de Deurningerstraat, de grootste slijterij van Twente . Waar ze alles hebben, behalve absint. Maar afwasmiddel is ook groen ¦ Uiteraard blijkt vele hoofdstukken later dat Isabelle deze episode heel anders heeft beleefd.

Fonkelende, soms lange zinnen vol uitweidende beeldspraak stuwen het boek voort. Maar ook zinnetjes als deze, waarmee hij een Russische vrouw beschrijft: het strenge smoeltje krap over het knaapje van haar jukbeenderen .

Aan een andere vrouw wordt opgemerkt: een boezempje dat je alleen bij helder weer kon waarnemen . Otmars zonen is een furieus en barok taalfestival.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Frans Nikkels
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.