Expositie ‘The drop that contained the sea’ weerspiegelt iets groots in iets kleins

Hangend werk

Zie de Vensters 2.0 is vanaf het nieuwe culturele seizoen te zien bij Schouwburg Hengelo. Geerdink zou eerst exposeren in de vensters van het karakteristieke monumentale pand van 1Twente Hengelo met kleinere ramen, maar vanwege de beoogde verhuizing van de lokale omroep naar het centrum van de stad, moest het kunstproject Zie de Vensters op zoek naar een nieuw onderkomen. Dat werd dus Schouwburg Hengelo.

Voor Geerdink betekende dat een iets andere opzet van haar expositie dan dat ze aanvankelijk in haar hoofd had. "Ik had eerst het idee om kleine Japanse tafeltjes neer te zetten, met kleine plastiekjes, maar toen werd ik verrast dat Zie de Vensters zou verhuizen naar Schouwburg Hengelo. "Je hebt daar grotere vensters met kolossale panelen met alleen plek voor hangend werk, dus heb ik een geheel nieuw ontwerp gemaakt."

De titel “The drop that contained the sea” is geïnspireerd op het muziekstuk van de Amerikaanse componist Christopher Tin (1976). "Hij heeft een hele mooie cd gemaakt met tien nummers die zijn gebaseerd op verschillende soorten water," zegt Geerdink.

Wenzhou rijstpapier bewerkt met verdunde acryl

"In de vensters hangen stroken Wenzhou rijstpapier bewerkt met verdunde acryl. Tijdens dit werkproces zijn er structuren ontstaan en heeft het een diversiteit aan blauwe kleuren opgeleverd, waarmee stromen van water worden verbeeldt," zegt samensteller Renata de Frankrijker. "De Japanse kunstbeweging Mono-Ha uit de jaren 60 heeft een grote invloed op het werk van Ria. Deze beweging heeft invloeden uit het Zen-boedhisme en gaat uit van een gelijkwaardige dialoog tussen de kunstenaar, de natuur- en industriële materialen."

Op het rijstpapier dat in de Schouwburg hangt, zijn zesduizend druppels van glas te zien. Geerdink is zelf zeer tevreden over het resultaat. De glasdruppels moest ze allemaal handmatig omsmelten. Dat was een hele klus. Vervolgens zijn die over de stroken uitgestrooid, om de plaatsing deels aan het toeval over te laten.

De kunstenaar werkt volgens een glastechniek die in de jaren zestig van de vorige eeuw van Amerika naar Europa is overgewaaid. Hierbij wordt een glasoven gebruikt. Het is gebaseerd op platenglas dat je in stukken snijdt en op elkaar stapelt in de oven op 800 graden. Door de hitte verandert het glas van vorm. Je kunt dit proces sturen door gebruik van mallen of een verschillende ondergrond.

Beluister hieronder een interview met Ria Geerdink uit het programma Goedemorgen Hengelo

Op een ander manier kijken

Geerdink heeft oog voor detail. Dat heeft ze als kind al meegekregen. "Mijn moeder liet me vroeger al naar dauwdruppels kijken. Ik woonde buitenaf op een boerderij. Al het geregend had of als er dauwdruppels waren, dan zei ze 'kom we gaan diamantjes zoeken.' We hadden grote tuinen rondom de boerderij, dan gingen we wandelen, diamantjes zoeken. Het werd soms ook een wedstrijdje wie de mooiste vond. Als je in een druppel keek, dan zag je in de weerspiegeling, in het klein de boerderij terug."

De kunstenaar is er nog steeds door gefascineerd: "Iets groots dat weerspiegelt in iets kleins. Ik vind dat magisch en ben dat nooit meer kwijt geraakt die manier van kijken." Kunst maken is voor Geerdink ook als een oneindige verkenning, waarin je meebeweegt. Zoals ze zelf zegt: “Niets blijft hetzelfde, alles is op reis, in verandering, ook dat wat statisch lijkt.”