UT-student start hardloopgroep tegen depressie: ‘Kan heel waardevol zijn’

‘Voorkom depressie, verlicht angst of stress, help jezelf uit de put of geniet gewoon van frisse lucht.’ Met die zin opent de website runningtherapy.org, bedoeld voor iedereen. Maar toch vooral gericht op mensen die aan het wegzinken zijn in een zombie-achtige staat, waarin niets meer zinvol lijkt.

‘Hoe ben ik hier beland?’

Kemp weet wat het is. In 2016 gleed hij langzaamaan in een donker gat van niets meer voelen. “Van me slecht voelen naar niets meer voelen, niet positief en niet negatief”, omschrijft hij Kemp het zelf. Pas toen hij op de bodem zat, daagde het besef: “Oei, hoe ben ik hier beland?”

Hardloopgroep

In het proces van hulp zoeken, therapie en groepsgesprekken ontstond het idee om een hardloopgroep te beginnen. “Je denkt dat andere mensen niet begrijpen hoe jij je voelt. Maar dat is niet zo. Die uitwisseling van ervaringen zijn voor mij heel waardevol geweest. Ik dacht alleen wel: ‘Ik zou dat wel in de vorm van een hardloopgroep willen’.”

Hardlooptherapie is geen vervanging voor professionele hulp en ook Kemp beschouwt zich niet als therapeut. “Maar ik ben wel ervaringsdeskundige. Dat kan heel waardevol zijn, met name in de beginfase.” Depressie is een sluipmoordenaar, zo blijkt. Kemp zag het de eerste keer niet aankomen en op het moment dat de depressie zijn sluier liet vallen, leek alles zinloos. Ook gesprekken met lotgenoten, therapie of - eventueel - hardlopen.

Alles is zinloos

“Het is niet rationeel, maar alles is zinloos. Elke actie voelt als een onmogelijke taak.” Kemp illustreert het met een verwijzing naar de klimaatcrisis. “In die depressie denk je: ‘Alles gaat naar de kloten en ik kan er toch niks aan doen, alles is slecht’. Als het weer beter gaat ben ik bezig met hoe ik op lokaal niveau toch iets kan doen, hoe ik een zinvolle bijdrage kan leveren.”

Contragedrag

Kemp’s hardloopsessies - twee keer per week - vinden s’ morgens in alle vroegte plaats. Dat lijkt niet erg aan te sluiten bij mensen die de neiging hebben de hele dag in bed te blijven liggen. “Maar depressie heeft geen begin van de dag”, stelt Kemp. Hem helpt het om vroeg iets te gaan doen. “‘Wat ga ik nou doen’, denk ik dan, als ik weer thuiskom.” In alle vroegte iets doen, kan helpen ook om iets te maken van de rest van de dag.

‘Contragedrag’ noemt Kemp het. “Dat helpt mij: precies dat doen waar ik geen zin in heb.” Hij kan haarscherp benoemen wat dat is. Geen zin om mensen te zien; niet in een groep eten, want dan moet je allemaal moeilijke vragen beantwoorden. “Je hebt paadjes bij de UT waar je zeker niemand tegenkomt. Ik ken ze allemaal.” Het helpt, zo stelt Kemp, om juist die paadjes te mijden.

Hernieuwde zin

Kemp kroop weer uit zijn depressies. De manier waarop verschilde per keer, maar mensen om hem heen speelden altijd een belangrijke rol. “En elke keer was er één duidelijk moment waarop ik wist: ‘Nu ben ik eruit’.” Dat heldere eind was gekoppeld aan een hernieuwde zin om weer dingen te ondernemen.

Heb je behoefte om te praten naar aanleiding van dit artikel? Loop je rond met zelfmoordgedachten, bel dan 113 of 0800-0113. Zoek professionele hulp als je kampt met depressie. Studenten kunnen misschien iets met Kemp’s boekentip: De mooiste tijd van je leven? door Toske Andreoli.

Meedoen met de hardloopclub van Kemp? Meer info vind je online.