Nieuws
Enschede
VIDEO | Kapel van Enschedees ziekenhuis was veilige haven voor onderduikers
In het oude ziekenhuis aan het Ariënsplein zaten tijdens de Tweede Wereldoorlog onderduikers. Oud-medewerker Herman Feringa neemt ons mee in door de gangen en kelders van het voormalige ziekenhuis.
De gangen van het oude ziekenhuis aan het Ariënsplein liggen er verlaten bij. Boven de oude kapel staat een oud, gammel laddertje. Oud-medewerker van het ziekenhuis Herman Feringa klimt omhoog en klautert door een luik naar een ruimte boven de kapel. Dit is één van de plaatsen waar de onderduikers zaten , zegt Feringa. In de Tweede Wereldoorlog hebben enkele tientallen mensen ondergedoken gezeten in het ziekenhuis. Het waren mensen van allerlei pluimage: Joden, mensen die op de vlucht waren en mensen die tewerkgesteld moesten worden in Duitsland.
Zusters
Het Sint Joseph-ziekenhuis aan het Ariënsplein werd in 1914 geopend door de Zusters Franciscanessen uit Denekamp. Ze speelden een belangrijke rol in het ziekenhuis, ook tijdens de Tweede Wereldoorlog. Feringa: De zusters hielpen de onderduikers. In het ziekenhuis was er maar één de baas en dat was moeder-overste.
De Duitsers legden beslag op het ziekenhuis en gebruikten het als een militair hospitaal. Toch hadden ze ontzag voor moeder-overste. Zelfs als er Duitse officieren het ziekenhuis binnenkwamen, moesten zij zich eerst melden bij moeder-overste. Het is weleens voorgekomen dat ze de Duitse officieren de huid vol schold omdat ze voor te veel onrust zorgen onder de patiënten.
De zusters hadden allerlei manieren om de onderduikers uit handen van de Duitsers te houden. De onderduiker werd opgenomen op een verpleegafdeling. De Duitsers controleerden altijd wie er allemaal op de verpleegafdeling lagen. De verpleging plaatste een bord met de tekst gevaarlijk, besmettelijke ziekte op de deur. Geen enkele Duitser die daar naar binnenging , zegt Feringa.
Begraven
Onderduikers lagen ook weleens in het ziekenhuis als patiënt. Twee onderduikers stierven in het ziekenhuis. Dit leverde een probleem op voor de zusters, want waar moet je heen met de lichamen? Begraven op een reguliere begraafplaats ging niet. Ze waren illegaal. Je kunt niet naar een begraafplaats gaan en vragen of ze deze mensen willen begraven.
Feringa laat een donkere kelder zien. Vroeger was er geen vloer, maar alleen zand. In het zand hebben de jongens van de technische dienst twee graven gemaakt en de onderduikers hier begraven. Na de oorlog zijn ze de onderduikers weer opgegraven en hebben ze een officiële begrafenis gekregen.
Wie de twee onderduikers waren weet Feringa niet. Als er iemand is die hier iets meer van weet, dan wil ik dat graag weten. Want dit is erg belangrijk voor de geschiedenis van het ziekenhuis , zegt Feringa.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Reinier van Willigen
Zusters
Het Sint Joseph-ziekenhuis aan het Ariënsplein werd in 1914 geopend door de Zusters Franciscanessen uit Denekamp. Ze speelden een belangrijke rol in het ziekenhuis, ook tijdens de Tweede Wereldoorlog. Feringa: De zusters hielpen de onderduikers. In het ziekenhuis was er maar één de baas en dat was moeder-overste.
De Duitsers legden beslag op het ziekenhuis en gebruikten het als een militair hospitaal. Toch hadden ze ontzag voor moeder-overste. Zelfs als er Duitse officieren het ziekenhuis binnenkwamen, moesten zij zich eerst melden bij moeder-overste. Het is weleens voorgekomen dat ze de Duitse officieren de huid vol schold omdat ze voor te veel onrust zorgen onder de patiënten.
De zusters hadden allerlei manieren om de onderduikers uit handen van de Duitsers te houden. De onderduiker werd opgenomen op een verpleegafdeling. De Duitsers controleerden altijd wie er allemaal op de verpleegafdeling lagen. De verpleging plaatste een bord met de tekst gevaarlijk, besmettelijke ziekte op de deur. Geen enkele Duitser die daar naar binnenging , zegt Feringa.
Begraven
Onderduikers lagen ook weleens in het ziekenhuis als patiënt. Twee onderduikers stierven in het ziekenhuis. Dit leverde een probleem op voor de zusters, want waar moet je heen met de lichamen? Begraven op een reguliere begraafplaats ging niet. Ze waren illegaal. Je kunt niet naar een begraafplaats gaan en vragen of ze deze mensen willen begraven.
Feringa laat een donkere kelder zien. Vroeger was er geen vloer, maar alleen zand. In het zand hebben de jongens van de technische dienst twee graven gemaakt en de onderduikers hier begraven. Na de oorlog zijn ze de onderduikers weer opgegraven en hebben ze een officiële begrafenis gekregen.
Wie de twee onderduikers waren weet Feringa niet. Als er iemand is die hier iets meer van weet, dan wil ik dat graag weten. Want dit is erg belangrijk voor de geschiedenis van het ziekenhuis , zegt Feringa.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Reinier van Willigen
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
