Nieuws
Enschede
t Markslag helpt natuurmonumenten: Witte Veen wordt steeds eigener
Eerst samen koffie leuten in de Markslagschuur, hun mancave. En dan aan de slag in het Witte Veen. Om de woensdag is dat vaste prik voor Gerrit Heurneman, Jan Rijkeboer, Agge Dokter, Ben Draayers en Gerrit-Jan van Heek. Al vier jaar.
Van Heek is eigenaar van het nabijgelegen jachthuis Buurse. De anderen zijn vaste gasten van chaletpark t Markslag. Je moet het zien als onderhoud van onze achtertuin , meldt Heurneman.
De mannen schonen de hei op en verwijderen overhangende takken waar deze gevaar opleveren voor het publiek. Exoten als Amerikaanse vogelkers, Japanse duizendknoop en reuzenbalsemien halen ze weg. Ze repareren afrasteringen en vlonders. Soms helpen ze een keer extra, zoals bij stormschade. Of bij het in de kraal drijven van de Schotse hooglanders voor gezondheidsinspectie door de veearts. Als we op t Markslag zijn, ruimen we ook vaak zwerfafval op. En altijd kijken we rond of ergens onderhoud nodig is.
Boswachter
Deze woensdag gaan ze een heideveldje aan de Gervingshoekweg te lijf. Onder meer om vliegdennen- en berkenopslag te verwijderen. Doe je dat niet, dan wordt het bos , legt Geerhard Pol uit. Hij is boswachter bij Natuurmonumenten en vaste begeleider van de Markslagcommunity . Op naar de Gervingsheide dus. Nee, de Westenbergerheide , verbetert Van Heek. Dat is de historische naam. Deze veldjes werden vroeger vernoemd naar degene die het gebied had ontgonnen. Voor hem heeft het Witte Veen weinig geheimen. Van zijn bijzondere weetjes smullen de anderen.
Als nazaat van het Enschedese textielgeslacht is Van Heek opgegroeid op erve Markslag. Het hele terrein met boerderijen en natuur was ooit familiebezit. Na het faillissement in 1983 is het natuurgebied verkocht aan Natuurmonumenten. Hij loopt hier rond met een speciaal gevoel. Dat wel , bekent hij. Maar pijnlijk? Nee, want te denken dat je dit allemaal kunt onderhouden is niet realistisch. Zowel het werk als de kosten, dat is gewoon niet te doen.
Hij heeft een vernuftig handwerktuig ontwikkeld waarmee je opslag met wortel en al uit de bodem trekt. Dat werkt beter dan knippen. Als je een berk knipt komt hij terug met vijf uitlopers. Nu ben je hem kwijt. De kluit goed uitschudden en op een kale plek gooien, zodat hij geen kans krijgt om te wortelen.
Geen straf
Het ene na het andere boompje wordt gerooid. Dit is geen straf! We zijn lekker buiten, in de natuur. En we liggen elkaar goed. Ook heel belangrijk , vindt Agge Dokter. In het Witte Veen combineer ik onderhoud, wandelen en fietsen. Het gebied wordt zo steeds eigener.
Datzelfde geldt voor Ben Draayers, die hier voor Natuurmonumenten ook de soorten en aantallen vlinders monitort. De natuur is van ons allemaal , vat Geerhard Pol samen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Betty Morsinkhof
De mannen schonen de hei op en verwijderen overhangende takken waar deze gevaar opleveren voor het publiek. Exoten als Amerikaanse vogelkers, Japanse duizendknoop en reuzenbalsemien halen ze weg. Ze repareren afrasteringen en vlonders. Soms helpen ze een keer extra, zoals bij stormschade. Of bij het in de kraal drijven van de Schotse hooglanders voor gezondheidsinspectie door de veearts. Als we op t Markslag zijn, ruimen we ook vaak zwerfafval op. En altijd kijken we rond of ergens onderhoud nodig is.
Boswachter
Deze woensdag gaan ze een heideveldje aan de Gervingshoekweg te lijf. Onder meer om vliegdennen- en berkenopslag te verwijderen. Doe je dat niet, dan wordt het bos , legt Geerhard Pol uit. Hij is boswachter bij Natuurmonumenten en vaste begeleider van de Markslagcommunity . Op naar de Gervingsheide dus. Nee, de Westenbergerheide , verbetert Van Heek. Dat is de historische naam. Deze veldjes werden vroeger vernoemd naar degene die het gebied had ontgonnen. Voor hem heeft het Witte Veen weinig geheimen. Van zijn bijzondere weetjes smullen de anderen.
Als nazaat van het Enschedese textielgeslacht is Van Heek opgegroeid op erve Markslag. Het hele terrein met boerderijen en natuur was ooit familiebezit. Na het faillissement in 1983 is het natuurgebied verkocht aan Natuurmonumenten. Hij loopt hier rond met een speciaal gevoel. Dat wel , bekent hij. Maar pijnlijk? Nee, want te denken dat je dit allemaal kunt onderhouden is niet realistisch. Zowel het werk als de kosten, dat is gewoon niet te doen.
Hij heeft een vernuftig handwerktuig ontwikkeld waarmee je opslag met wortel en al uit de bodem trekt. Dat werkt beter dan knippen. Als je een berk knipt komt hij terug met vijf uitlopers. Nu ben je hem kwijt. De kluit goed uitschudden en op een kale plek gooien, zodat hij geen kans krijgt om te wortelen.
Geen straf
Het ene na het andere boompje wordt gerooid. Dit is geen straf! We zijn lekker buiten, in de natuur. En we liggen elkaar goed. Ook heel belangrijk , vindt Agge Dokter. In het Witte Veen combineer ik onderhoud, wandelen en fietsen. Het gebied wordt zo steeds eigener.
Datzelfde geldt voor Ben Draayers, die hier voor Natuurmonumenten ook de soorten en aantallen vlinders monitort. De natuur is van ons allemaal , vat Geerhard Pol samen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Betty Morsinkhof
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
