Nieuws
Enschede
De Eschpoort neemt ouderen mee op pad in Enschede: klein gebaar met grote betekenis
Restaurantmedewerkers van De Eschpoort gingen gisteren weer op pad met meer dan honderd bewoners van Liberein. Met hulp van buren en vrienden kon de wandeling doorgaan. De ouderen zijn dankbaar, want sommigen komen vrijwel nooit meer buiten.
We willen de mensen iets geven om naar uit te kijken. Even wat leuks, mensen uit hun huis halen en naar buiten gaan. Sommigen komen nooit buiten. Miranda Meijlink-Wiehink werkt zestien jaar in het restaurant van De Eschpoort en heeft met collega-restaurantmedewerkers voor de tweede keer een grote wandeling georganiseerd. Meer dan honderd bewoners van Liberein, medewerkers van de organisatie en vrijwilligers wandelden gistermorgen anderhalf uur rond. Een enkeling gewapend met fietspomp voor het geval een rolstoelband moet worden opgepompt.
We vertrokken iets later omdat we niet genoeg vrijwilligers hadden. Toen heeft iedereen buren en vrienden opgetrommeld en hadden we uiteindelijk genoeg mensen en kon iedereen mee. Fantastisch dat het gelukt is. Na de wandeling wordt nagepraat in het restaurant, met koffie en een gebakje. Voordat bewoners teruggaan naar hun kamer, bedanken velen Miranda en het organiserende team. De dankbaarheid is groot. Het mag niet zo zijn dat iemand niet meer meetelt omdat die oud is. Deze mensen hebben het verdiend om samen gezellig naar buiten te gaan , vindt Meijlink-Wiehink.
Gezelligheid
Vorig jaar reed Ruub Sijbes (64) ook mee in zijn scootmobiel en volgend jaar zal hij zeker weer van de partij zijn. Hij woont alleen in de Stadsgaarde, maar komt vaak naar De Eschpoort. Ik eet vaak mee en kom in de avond als er een activiteit is. Ik ben een gezelligheidsmens en houd van praten. Eerst kwam ik hier met mijn vader en toen hij overleed ben ik blijven hangen. Over de wandeling is Sijbes erg enthousiast. Gewoon prachtig, het doet mij goed. Ik had het niet willen missen. Onderweg heeft Ruud gesproken met andere deelnemers en vrijwilligers. Bij de kinderboerderij in het Wooldrikspark, waar Ruud als kind al kwam omdat zijn opa en oma in de buurt woonden, werd een koffiepauze gehouden. Kalkoenen, eenden, pauwen: we hebben ze allemaal weer gezien , vertelt hij terwijl hij van zijn stracciatella-taartje geniet.
Het kost je een ochtendje en levert zo veel op voor de bewoners. Ze komen buiten, hebben nieuwe gespreksstof en de mensen genieten gewoon. Kirsty Stok, een vriendin van Miranda, heeft een bewoonster van 87 jaar voortgeduwd in haar rolstoel. Deze mevrouw is licht dementerend, heeft geen familie meer en komt ook niet meer buiten. We waren nét onderweg en zagen allemaal eendenkuikens in de vijver. Daar werd ze meteen blij van.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Emiel Muijderman
We vertrokken iets later omdat we niet genoeg vrijwilligers hadden. Toen heeft iedereen buren en vrienden opgetrommeld en hadden we uiteindelijk genoeg mensen en kon iedereen mee. Fantastisch dat het gelukt is. Na de wandeling wordt nagepraat in het restaurant, met koffie en een gebakje. Voordat bewoners teruggaan naar hun kamer, bedanken velen Miranda en het organiserende team. De dankbaarheid is groot. Het mag niet zo zijn dat iemand niet meer meetelt omdat die oud is. Deze mensen hebben het verdiend om samen gezellig naar buiten te gaan , vindt Meijlink-Wiehink.
Gezelligheid
Vorig jaar reed Ruub Sijbes (64) ook mee in zijn scootmobiel en volgend jaar zal hij zeker weer van de partij zijn. Hij woont alleen in de Stadsgaarde, maar komt vaak naar De Eschpoort. Ik eet vaak mee en kom in de avond als er een activiteit is. Ik ben een gezelligheidsmens en houd van praten. Eerst kwam ik hier met mijn vader en toen hij overleed ben ik blijven hangen. Over de wandeling is Sijbes erg enthousiast. Gewoon prachtig, het doet mij goed. Ik had het niet willen missen. Onderweg heeft Ruud gesproken met andere deelnemers en vrijwilligers. Bij de kinderboerderij in het Wooldrikspark, waar Ruud als kind al kwam omdat zijn opa en oma in de buurt woonden, werd een koffiepauze gehouden. Kalkoenen, eenden, pauwen: we hebben ze allemaal weer gezien , vertelt hij terwijl hij van zijn stracciatella-taartje geniet.
Het kost je een ochtendje en levert zo veel op voor de bewoners. Ze komen buiten, hebben nieuwe gespreksstof en de mensen genieten gewoon. Kirsty Stok, een vriendin van Miranda, heeft een bewoonster van 87 jaar voortgeduwd in haar rolstoel. Deze mevrouw is licht dementerend, heeft geen familie meer en komt ook niet meer buiten. We waren nét onderweg en zagen allemaal eendenkuikens in de vijver. Daar werd ze meteen blij van.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Emiel Muijderman
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
