Nieuws
Enschede
FC Twente domineert, maar zet het balbezit niet om in kansen
FC Twente hoeft na de even pijnlijke als onnodige nederlaag tegen Heracles niet te wanhopen. Lang niet alles was slecht, maar er vielen wel enkele dingen op die aandacht vragen.
70 procent balbezit en de wedstrijd toch nog verliezen. Sinds we in Nederland de ogen niet meer sluiten voor ontwikkelingen buiten de landsgrenzen, weten we dat percentages balbezit niet heilig zijn, maar 70 versus 30 is wel heel extreem. Duidelijk is dat Heracles vrijdagavond een andere weg naar de zege vond en een stuk effectiever was. De laatste keer dat de Almeloërs met zo'n beperkte bijdrage succesvol waren, was in 2014, uit bij FC Utrecht.
Twee doelpogingen
Dat FC Twente het vele balbezit niet omzette in een zege geeft te denken. De thuisploeg verzond 714 passes tegen Heracles, het hoogste aantal voor de Enschedeërs in een eredivisieduel sinds 29 september 2013 (toen 719 tegen FC Groningen). Daaruit blijkt een bepaalde dominantie en een manier van spelen, maar wat is dat waard als je maar tot twee doelpogingen binnen de palen komt in 95 minuten tijd?
FC Twente speelde in de eerste helft 'fantastisch', vond Heracles-trainer Frank Wormuth. Dat was een tikkeltje overdreven, maar het elftal liet bij vlagen wel zien dat het een prettige verrassing kan worden dit seizoen.
FC Twente was balvaardiger dan Heracles en had het duel in zijn greep. Maar het getik in de kleine ruimte moet een middel zijn en niet het doel. Na rust, toen FC Twente op jacht moest naar de gelijkmaker, bleef de ploeg volharden in hetzelfde: de openingen zoeken via de dichtgetimmerde as.
Vaak gehoord vanaf de tribune: 'Schiet toch eens'. FC Twente speelde op balbezit, zonder een bepaalde urgentie. Natuurlijk kwam dat ook door de mentale ballast van de onverwachte achterstand. Maar dan nog: wanneer de ploeg al een keer in het strafschopgebied kwam, ging het 'breiwerk' verder in plaats van eens af te drukken zonder genade. De kopsterke invaller Emil Berggreen bewees in de slotfase dat een wedstrijd soms ook andere wapens vraagt om de code van de opponent te kunnen kraken.
Geen toeval
Het is geen toeval dat de ploeg in de ranglijst van 'expected goals' (het verwachte aantal doelpunten op basis van spel en kansen in een wedstrijd) laag staat in de eredivisie. Simpel gesteld: Twente creëert nog te weinig. Afgezien van de goal van Aitor en de halve kans voor Espinosa na rust, werd FC Twente gevaarlijk uit twee corners en een bal vanaf de zijkant (doelpunt Berggreen, voorzet Busquets). Ook de afgekeurde goal van Espinosa werd ingeleid door een hoge bal.
Feit is: uit het 'gewone' veldspel valt voor FC Twente nog veel meer te halen. Een ander feit: met 70 procent balbezit mag je geen drie tegengoals incasseren. Ook dat was een dure les uit de derby, die niet op zichzelf stond. FC Twente beklaagde zich na afloop niet ten onrechte over de arbitrage, maar de ploeg had de onnodige nederlaag toch vooral aan zichzelf te wijten.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook
Twee doelpogingen
Dat FC Twente het vele balbezit niet omzette in een zege geeft te denken. De thuisploeg verzond 714 passes tegen Heracles, het hoogste aantal voor de Enschedeërs in een eredivisieduel sinds 29 september 2013 (toen 719 tegen FC Groningen). Daaruit blijkt een bepaalde dominantie en een manier van spelen, maar wat is dat waard als je maar tot twee doelpogingen binnen de palen komt in 95 minuten tijd?
FC Twente speelde in de eerste helft 'fantastisch', vond Heracles-trainer Frank Wormuth. Dat was een tikkeltje overdreven, maar het elftal liet bij vlagen wel zien dat het een prettige verrassing kan worden dit seizoen.
FC Twente was balvaardiger dan Heracles en had het duel in zijn greep. Maar het getik in de kleine ruimte moet een middel zijn en niet het doel. Na rust, toen FC Twente op jacht moest naar de gelijkmaker, bleef de ploeg volharden in hetzelfde: de openingen zoeken via de dichtgetimmerde as.
Vaak gehoord vanaf de tribune: 'Schiet toch eens'. FC Twente speelde op balbezit, zonder een bepaalde urgentie. Natuurlijk kwam dat ook door de mentale ballast van de onverwachte achterstand. Maar dan nog: wanneer de ploeg al een keer in het strafschopgebied kwam, ging het 'breiwerk' verder in plaats van eens af te drukken zonder genade. De kopsterke invaller Emil Berggreen bewees in de slotfase dat een wedstrijd soms ook andere wapens vraagt om de code van de opponent te kunnen kraken.
Geen toeval
Het is geen toeval dat de ploeg in de ranglijst van 'expected goals' (het verwachte aantal doelpunten op basis van spel en kansen in een wedstrijd) laag staat in de eredivisie. Simpel gesteld: Twente creëert nog te weinig. Afgezien van de goal van Aitor en de halve kans voor Espinosa na rust, werd FC Twente gevaarlijk uit twee corners en een bal vanaf de zijkant (doelpunt Berggreen, voorzet Busquets). Ook de afgekeurde goal van Espinosa werd ingeleid door een hoge bal.
Feit is: uit het 'gewone' veldspel valt voor FC Twente nog veel meer te halen. Een ander feit: met 70 procent balbezit mag je geen drie tegengoals incasseren. Ook dat was een dure les uit de derby, die niet op zichzelf stond. FC Twente beklaagde zich na afloop niet ten onrechte over de arbitrage, maar de ploeg had de onnodige nederlaag toch vooral aan zichzelf te wijten.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
