Nieuws
Enschede
Enschedeër Herman Joostens hoopt dat ambacht meubelstoffeerder blijft bestaan
Het ambacht dat Herman Joostens uitoefent dreigt te verdwijnen. Maar de meubelstoffeerder vecht daartegen door het geven van stoffeercursussen. En door het leveren van vakwerk natuurlijk, dat doet hij al 55 jaar.
Op de keukentafel ligt een trompet. Herman Joostens pakt het instrument en laat Summertime horen dat gaandeweg overgaat in de ballad Autumn in New York. Menig trompettist heeft z n instrument wegens onwillig wordend embouchure op z n 83ste allang ergens aan de wilgen gehangen. Herman Joostens niet. Hij speelt in een amusementsorkest. Zat ooit in de legendarische Glanerbrugger Muzikanten. En in 1958 was hij één van de oprichters van de Cotton Town Jazz Band. Het woord cotton kwam van hem. Hij had een liefde voor het instrument die zijn oorsprong vond bij het korps van het Leger des Heils, dat hij als kind vaak hoorde spelen omdat zijn vriendje er tegenover woonde.
Maar beroepstrompettist worden? Hij heeft het niet eens overwogen. Hij achtte z n talent niet toereikend. Bovendien lag zijn passie op een ander vlak: stofferen van meubelen.
Zijn vader had de Beddencentrale aan de Emmastraat. Maar die naam dekte de lading niet, zegt Joostens, want ze maakten daar alleen matrassen. Hij hielp mee in het bedrijf dat zich in een schuur achter de woning bevond. Als kind en later als middelbarescholier was het matrassen naaien geblazen voor en na schooltijd. Wat hij er vooral leerde was dat hij moest zien te voorkomen dat hij ooit bij zijn vader in dienst zou treden, want hij kon maar matig met de man opschieten. Wat hij er ook leerde was bedrevenheid met de zogenaamde kromme naald. Dat kwam hem heel goed van pas toen hij als leerling-stoffeerder kon beginnen bij de firma Heydeman.
De wijde wereld
Hij stopte zijn werkzaamheden bij Heydeman, omdat hij de wereld wilde zien. Althans, hij wilde zijn broer bezoeken die zich rechtstreeks vanuit het voormalige Nederlands-Indië in Nieuw-Zeeland had gevestigd. Een maandenlange bootreis zou hem erheen brengen. Zijn activiteiten bij de Cotton Town werden gestopt, maar hij zou zijn trompet meenemen. Complicerende factor was dat hij twee weken voor zijn afreis hopeloos verliefd raakte op Gerda die hij achter op zijn Vespa mee had genomen naar De Waarbeek om te dansen op de muziek van het combo van Harry Bannink. Het stond zijn vertrek echter niet in de weg. Ze schreven elkaar. En na enige tijd waren ze overeengekomen dat zij ook naar Nieuw-Zeeland kwam. Maar na twee jaar schreef hij dat het niet hoefde: hij kwam terug.
In 1964 trouwden ze en vestigde hij zich als stoffeerder aan de Deurningerstraat in Enschede, terwijl zijn vrouw de aan de werkplaats verbonden stoffenwinkel runde.
Cursussen
Daar is 55 jaar later niets in veranderd, zij het dat ze op een nummer dichter bij het centrum zitten en dat ze tot hun grote spijt moeten constateren dat het vak van stoffeerder langzaam verdwijnt. Steeds minder mensen hebben het geld ervoor over, liever kopen ze nieuwe meubels. Vandaar dat ik cursussen geef. Zo blijft het vak toch enigszins voortbestaan.
IEMAND MOET HET DOEN
Herman Joostens, meubelstoffeerder
Deurningerstraat 117
7514 BG Enschede
053 435 4683
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita
Maar beroepstrompettist worden? Hij heeft het niet eens overwogen. Hij achtte z n talent niet toereikend. Bovendien lag zijn passie op een ander vlak: stofferen van meubelen.
Zijn vader had de Beddencentrale aan de Emmastraat. Maar die naam dekte de lading niet, zegt Joostens, want ze maakten daar alleen matrassen. Hij hielp mee in het bedrijf dat zich in een schuur achter de woning bevond. Als kind en later als middelbarescholier was het matrassen naaien geblazen voor en na schooltijd. Wat hij er vooral leerde was dat hij moest zien te voorkomen dat hij ooit bij zijn vader in dienst zou treden, want hij kon maar matig met de man opschieten. Wat hij er ook leerde was bedrevenheid met de zogenaamde kromme naald. Dat kwam hem heel goed van pas toen hij als leerling-stoffeerder kon beginnen bij de firma Heydeman.
De wijde wereld
Hij stopte zijn werkzaamheden bij Heydeman, omdat hij de wereld wilde zien. Althans, hij wilde zijn broer bezoeken die zich rechtstreeks vanuit het voormalige Nederlands-Indië in Nieuw-Zeeland had gevestigd. Een maandenlange bootreis zou hem erheen brengen. Zijn activiteiten bij de Cotton Town werden gestopt, maar hij zou zijn trompet meenemen. Complicerende factor was dat hij twee weken voor zijn afreis hopeloos verliefd raakte op Gerda die hij achter op zijn Vespa mee had genomen naar De Waarbeek om te dansen op de muziek van het combo van Harry Bannink. Het stond zijn vertrek echter niet in de weg. Ze schreven elkaar. En na enige tijd waren ze overeengekomen dat zij ook naar Nieuw-Zeeland kwam. Maar na twee jaar schreef hij dat het niet hoefde: hij kwam terug.
In 1964 trouwden ze en vestigde hij zich als stoffeerder aan de Deurningerstraat in Enschede, terwijl zijn vrouw de aan de werkplaats verbonden stoffenwinkel runde.
Cursussen
Daar is 55 jaar later niets in veranderd, zij het dat ze op een nummer dichter bij het centrum zitten en dat ze tot hun grote spijt moeten constateren dat het vak van stoffeerder langzaam verdwijnt. Steeds minder mensen hebben het geld ervoor over, liever kopen ze nieuwe meubels. Vandaar dat ik cursussen geef. Zo blijft het vak toch enigszins voortbestaan.
IEMAND MOET HET DOEN
Herman Joostens, meubelstoffeerder
Deurningerstraat 117
7514 BG Enschede
053 435 4683
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
