Verkeer
Stuur appje
Zoek
Nieuws
Enschede

Bekendste €˜Twentse trucker €™ Jan van Erkelens overleden: wonderlijk leven, sober afscheid

461690 vrachtwagenchauffeur

In zijn woonplaats Enschede is donderdag truckchauffeur Jan van Erkelens (66) begraven. De Enschedeër werd tegen zijn zin even de bekendste chauffeur uit de regio. Hij stierf berooid zondagavond. Zonder het eerherstel waar hij zo op hoopte.

Lucien Baard | Tubantia

Bij zijn dood geen advertentie. Geen rouwkaarten. Geen koffie en cake na afloop. De rouwbijeenkomst mag hooguit een half uur zijn, met maximaal 15 gasten. Zijn laatste rustplaats is een gemeentelijk graf. Een armelui s begrafenis en dat gebeurt plechtig, maar moet wel zo goedkoop mogelijk. De aanwezigen die hem de laatste eer bewijzen zijn voornamelijk van zijn Lasonderkerk in Enschede. Van de familie zijn er alleen een neef en nicht; Jan s kinderen zijn er niet.

Er is een bosje bloemen van de kerk. Dominee Jaap Dekker vertelt kort over het wonderlijke leven van Jan. Nicht Marie-Janne legt een witte roos op zijn graf. Er zal geen mooie steen op komen, want daar is geen geld voor. Vermoedelijk alleen een klein paaltje met het nummer van het gedolven graf. Maar hij ligt tenminste in zijn eigen stad, Enschede. Helemaal prima, Jaap , zei hij tegen de dominee, toen hij wist dat afgelopen was.

Zeven miljoen
Van Erkelens werd op 8 juni 2017 ineens landelijk nieuws, toen hij bij de grensovergang tussen Spanje en Frankrijk met zijn gehuurde truck aan de kant werd gezet. Hij vervoerde een lading aardappels en twee kisten met volgens de vrachtbrieven elektromachines. Maar de douane vond in die kisten ook 1100 kilo cannabis, met een straatwaarde volgens de Franse justitie van 7 miljoen euro. Het was als zzp er pas zijn tweede rit.

Van Erkelens heeft tot aan zijn dood gezegd onschuldig te zijn en dat hij niets wist van de drugs in zijn wagen. Maar hij verdween destijds wel een jaar in voorarrest in een gevangenis van Bordeaux. De Franse politie krijgt daarna steeds meer zware jongens in beeld van een drugbende, wat mogelijk zijn onschuld kan bewijzen. Maar het onderzoek schiet maar niet op. Na een jaar cel laat de rechter Van Erkelens uit de cel, maar hij mag de regio Bordeaux niet verlaten, in afwachting van een mogelijk proces.

Vast op een zolderkamer
Bijna twee jaar lang zit de Enschedeër daarna zo arm als Job op een zolderkamertje van een bajesdominee die met hem te doen heeft, financieel geholpen door de Lasonderkerk. En ook dan komt er maar geen schot in het onderzoek. Deze krant zocht hem eind vorig jaar op en schetst hoe Van Erkelens daar in armoe en moederziel alleen zijn dagen slijt. Hoe hij op n balkonnetje naar de vliegtuigen kijkt, en precies weet hoe laat de KLM naar Amsterdam overkomt.

Hij is openhartig over zijn leven en fouten. Hoe hij schulden maakte. Dakloos werd. En dat hij ooit van de ene op de andere dag zijn gezin met twee kinderen verliet en vele jaren niets van zich liet horen. Hij probeert dat te herstellen. In Bordeaux vindt hij ook God terug, zegt hij. Hij laat zich filmen op z n zolderbedje terwijl hij mistroostig een gospel zingt: Freedom, oh freedom ¦

Draadjesvlees
Uiteindelijk laat de Franse rechter hem in oktober 2019 maar vertrekken naar Nederland. Of, en wanneer er een proces komt tegen hem, blijft onduidelijk. Maar Jan is thuis. Hij viert dat met heerlijk draadjesvlees met aardappeltjes . In Enschede eet hij met de journalist van de Tubantia een frikadelletje. Hij slikt m moeilijk weg. Dat is de stress nog , zegt ie.

Door zijn arrestatie is hij in Twente alles kwijt en zijn er alleen maar schulden. Ook hier wordt hij de eerste tijd alleen op de been gehouden door vrienden van de kerk. Pas sinds kort heeft hij het weer voor elkaar en eindelijk een eigen huisje.

Maar juist dan wordt in april vastgesteld dat zijn slikprobleem geen stress is; er wordt te laat slokdarmkanker geconstateerd met uitzaaiingen. Afgelopen vrijdag appt hij naar Tubantia: Frankrijk is niet meer mijn interesse en zal ook niets meer worden. Ik heb helaas nog maar drie maanden te leven. Ik bel je wel als ik me een keer goed voel. Maar twee dagen later is hij al dood.

Stoer doen

Tegen zijn kist staat Jans portret, geschilderd door een Franse medegevangene. Dominee Dekker: Heel frustrerend dat hij niet meer te horen heeft gekregen hoe het in Frankrijk zou aflopen. Dat vind ik toch wel triest. Hij gelooft in zijn onschuld. Dekker schetst Jans leven bij de sobere begrafenis. Met Pinksteren heeft Jan zijn dochter toch nog gezien én z n eerste kleinkind, zegt hij. Hij durfde niet te zeggen dat hij z n opa was, wetende dat hij toch ging sterven. Jan deed altijd wel stoer dat hij nergens spijt van had; maar dat had hij beslist over het verlaten van zijn gezin.

Zijn nicht Marie-Janne, die als enige nog met regelmaat contact had, leest bij de kuil een kort gedicht voor. Ze vindt het hard dat zijn kinderen er niet zijn. Want hij had best een zacht hart. De gemeentelijke uitvaart vindt ze gelukkig heel respectvol . In de aula klinkt Fly van Celine Dion, dat Jan van Erkelens uitzocht. Ze zingt: Leave this lonely world of ours. Escape the sorrow and the pain.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. foto: Frans Nikkels
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.