Verkeer
Stuur appje
Zoek
Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede

Column Jan Visser 3 maart 2017

1488529649

DubbelstadBegin jaren negentig van de vorige eeuw maakten twee bestuurlijke zwaargewichten zich sterk voor samenvoeging van Enschede en Hengelo; burgemeester Wolter Lemstra van Hengelo en burgemeester Ko Wierenga van Enschede. Soms Almelo erbij, soms Borne erbij.

Het idee was dat door de samenvoeging er een grote stad in Oost-Nederland zou ontstaan; de vijfde of zesde van Nederland. Zo’n grootmacht zou het rijk niet kunnen negeren en de nieuwe gemeente zou eenzelfde behandeling krijgen als de andere grote steden.

Het idee werd vooral vanuit Enschede doorgedrukt, Hengelo keek wel wat het zou worden. Ko Wierenga kwam een eind, totdat het CDA in Hengelo haar laatste troef uitspeelde; een referendum. Zoiets kun je niet weigeren als bestuurder, maar deskundigen wisten toen dat het plan van de tafel zou worden geveegd. Hengelo een referendum, dan wilde ook Enschede een referendum. De emoties laaiden hoog op en het resultaat? In de metaalstad een grote meerderheid tegen samenvoeging, in de textielstad een kleinere, maar toch nog aanzienlijke meerderheid tegen fusie. Einde dubbelstad. Wat leert ons deze casus?

Wil je echt een fusie van meerdere Twentse steden, maak dan vanaf het begin duidelijk dat je er geen referendum over gaat houden, maar dat je als bestuurder en politicus alles zult doen om het plan er door te drukken. Hier heb je een kruiwagen vol lef voor nodig, want je krijgt iedereen tegen je. Dat betekent dat je verzekerd moet zijn van een politieke meerderheid, die jou door dik en dun blijft steunen. Want je hebt natuurlijk wel een meerderheid nodig voor de besluitvorming.

Waarom zeg ik dit? Marcel Wendrich, oud directeur van citymarketing Enschede en tegenwoordig bestuursadviseur bij FC Twente – daar dempt men ook de put als het kalf verdronken is -, Marcel Wendrich heeft een steen in de vijver van de Twentse samenwerking gegooid en kijkt nu wat het effect daarvan is. Hij wil de Dubbelstad onderdeel maken van de verkiezingscampagne en wordt het idee nu niet opgepikt, dan kan het nog altijd mee in de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2018 . Hij heeft in Tubantia zeven stappen uitgetekend voor de vorming van een Twentestad.

Marcel, het zou mij niet verbazen als je de discussie hierover niet eens van de grond krijgt; iedere Twentse politicus weet dat je er geen stem extra door krijgt. Integendeel. E’en advies neem ik van je over: accepteer gemaakte keuzes. Ga uit van de gedachte, dat een fusie van Enschede en Hengelo onmogelijk is en zoek vanuit die positie een intensieve samenwerking. Misschien eerst van de steden alleen zonder de Twentse plattelandsgemeenten. Samenwerking op een logische manier is misschien een antwoord op de emotionaliteit van de afwijzing. Soms lijkt de regio Twente een goed huwelijk; stad en platteland kunnen niet met elkaar, maar helemaal niet zonder elkaar.
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.