10 jaar Helpende Handen Hengelo: cliënt en stagiaire kunnen niet meer zonder elkaar
Patricia Veldhuis is het levende bewijs dat Helpende Handen Hengelo werkt. Het zogeheten 'WijkLeerbedrijf' werd in 2012 opgezet op verzoek van ROC van Twente, dat geen stageplekken kon vinden voor leerlingen in de zorg. Na tien jaar zijn 141 diploma's uitgereikt en 126 leerlingen doorgestroomd naar werk of een vervolgopleiding. "Stuk voor stuk succesverhalen", aldus coördinator Inge Rijnders. Patricia Veldhuis is één van hen: "Zonder Helpende Handen had ik hier nu niet gezeten."
Afgekeurd
Ze bedoelt te zeggen, dat ze dan niet had gedaan wat ze het liefste doet: werken met mensen, in de zorg. "Ik zat in de ww en daarvoor had ik baantjes, die ik eigenlijk niet wilde. Ik heb wel een zorgopleiding gevolgd, maar ben afgekeurd, zodat ik niet in de zorg aan het werk kon." Na die afkeuring volgden de spreekwoordelijk twaalf ambachten en dertien ongelukken. Totdat ze hoorde van Helpende Handen en stage kon lopen naast haar opleiding op entreeniveau: "Ik wist niet wat me overkwam: Kon ik toch eindelijk werken in de zorg! Ik vond het heerlijk, mijn cliënten vonden het heerlijk. Toen mijn stage stopte, vloeiden er tranen bij hen."
Eenzaamheidsbestrijding
Inge Rijnders werkte tien jaar geleden bij Carintreggeland, een van de partners binnen Helpende Handen. "Er waren weinig stageplekken en daarbij was er door de invoering van de Wmo en de decentralisatie in de zorg steeds minder tijd voor zogeheten 'informele hulp' bij mensen thuis. Denk dan aan samen boodschappen doen, wandelen, spelletjes spelen. Met Helpende Handen wilden we in dat gat springen. Samengevat kun je stellen dat het vooral een stuk eenzaamheidsbestrijding is."
Mes snijdt aan twee kanten
Helpende Handen begon vanuit wijkcentrum De Hengelose Es, maar inmiddels wordt heel Hengelo bediend. Het mes snijdt zoals gezegd aan twee kanten. Enerzijds worden mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan werkervaring geholpen en krijgen ze de kans onderwijs te volgen in de sector Zorg & Welzijn op entreeniveau of niveau 2 en anderzijds wordt de eenzaamheid onder ouderen zo bestreden. Rijnders: "De studenten lopen stage bij wijkbewoners thuis. Het opdoen van werknemersvaardigheden staat centraal, ze leren sociaal gedrag aan. Kom je op tijd op je werk? Zie je er representatief uit? Dat leren wij hen."
Het gaat om jaarlijks zo'n tienduizend uur aan informele hulp. Het is een investering in mensen en in de maatschappij als geheel, legt Rijnders uit: "In tien jaar tijd is zo'n 4,5 miljoen euro aan maatschappelijk rendement gerealiseerd en is er voor zo'n 4 miljoen bespaard op uitkeringen."
Artikel gaat verder onder de foto
Alleenstaande moeders
De stagiaires van de entreeopleiding (ofwel niveau 1) werken altijd onder begeleiding van een professional, de niveau 2-stagiaires kunnen zelfstandig werken. Dat doen ze bijvoorbeeld bij één van de twee zorginstellingen waarmee Helpen Handen samenwerkt: Carintreggeland of Zorggroep Manna. Rijnders: "We sturen erop aan dat ze weer mens worden, dat ze terugkeren in de maatschappij. We werken veel met alleenstaande moeders, vaak al ietsje ouder. Niet zelden mensen met een zware rugzak. Maar omdat we nu, net als tien jaar geleden, kampen met krapte op de arbeidsmarkt willen we iedereen die wil werken een kans geven."
Oudste WijkLeerbedrijf van Nederland
Het WijkLeerbedrijf Helpende Handen Hengelo is het resultaat van een samenwerking van Zorggroep Manna, Carintreggeland, SWB Midden Twente, Calibris Advies, ROC van Twente en de gemeente Hengelo. Calibris Advies is het landelijke bedrijf dat tien jaar geleden het idee voor 'WijkLeerbedrijven' lanceerde. Hengelo was de eerste en daarmee is het nu de oudste van de 17 Nederlandse WijkLeerbedrijven.
'Gelukkiger mens'
Patricia Veldhuis volgde na haar entree-opleiding ook een opleiding voor niveau 2 en inmiddels heeft ze besloten ook voor niveau 3 te gaan. Dat betekent weer 2,5 jaar studeren naast het werk. "Ik werk nu intramuraal met dementerende ouderen bij Carintreggeland. Als verzorgende niveau 3 mag je verpleegtechnische handelingen uitvoeren, zoals injecteren, katheteriseren en een maagsonde inbrengen. Ik durf wel te stellen dat ik nu een veel gelukkiger mens ben dan een paar jaar geleden."
Inge Rijnders knikt: "Veel van onze leerlingen groeien in twee jaar tijd van een bankzitter uit tot iemand met zelfvertrouwen, iemand die van zichzelf vindt: ik doe er weer toe. We bestaan nu 10 jaar, maar over 10 jaar bestaan we nog steeds. In Hengelo kunnen de deelnemende partijen niet meer zonder elkaar. We zijn niet voor niets het langstbestaande WijkLeerbedrijf (zie kader, red.) van Nederland."
