De eerste honderd dagen van Roelof Bleker als burgemeester van Enschede zitten erop

Honderd dagen hernieuwd kennismaken met Enschede levert veel meer op dan past in een half uur. En Bleker praat gemakkelijk. Over onder meer openbare orde en veiligheid, armoede, Oekraïne, regionale samenwerking en (heel even) FC Twente. Zijn installatie vond bewust vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen plaats, waarmee de nieuwe burgemeester, een nieuw college en een nieuwe raad min of meer tegelijkertijd op de startblokken staan. Politiek gezien waren het een kalme honderd dagen - er wordt nog druk gespijkerd aan een nieuw college. Het gaf Bleker volop de gelegenheid voor een gedegen verkenning van zijn nieuwe rol.

Gepokt en gemazeld, al is dat burgemeesterschap nieuw

Bleker is geen novice. Het burgemeesterschap is nieuw, maar hij is zich zeer bewust van zijn rol en ambt. Geen wonder ook: hij was zestien jaar actief in de Enschedese politiek, voor hij vertrok. Waarvan negen als wethouder. En ook als dijkgraaf - de functie waarvoor hij Twente verruilde voor het Mesopotamië van Nederland - laveerde hij voortdurend tussen de belangen van politiek, bestuur en maatschappij.

Ook als hij zijn eerste honderd dagen als burgemeester overziet, beschouwt hij vooral en betrap je hem zelden op standpunten. Zeker waar het om kwesties gaat waar politieke en maatschappelijke standpunten nogal uiteen lopen. De politiek bepaalt, een burgemeester verbindt toch vooral.

Richtingaanwijzers

De kennismakingsronde door Enschede en omstreken is nog niet ten einde - het cultuurveld ligt nog braak, bijvoorbeeld - maar Bleker heeft voldoende eerste indrukken opgedaan om wat richtingaanwijzers te plaatsen. De regio - Twente - ligt er anders bij dan twaalf jaar geleden. De banden zijn warm en goed, constateert hij. De kinnesinne van destijds heeft plaatsgemaakt voor saamhorigheid, de Twente Board helpt bij het bepalen van een gezamenlijke agenda. Met name richting Den Haag.

Ook Enschede zelf ligt er beter bij dan destijds, is Bleker's observatie. Letterlijk. Hij ziet minder verpauperde en verloederde stukjes stad dan destijds. De kanttekening: het zal de nodige inspanning vergen om dat ze te houden. Corona, oorlog aan de rand van Europa en stijgende (energie)prijzen hakken er in. Stads- en Voedselbank zien een toenemend aantal Enschedeërs aankloppen.

Het zijn speelvelden waar de politiek de hoofdrol moet pakken. Maar als hij een handje kan helpen bij het vinden van de juiste koers, dan zal hij dat graag doen.

Enschede: niet onveilig, maar kleine vissen vangen is niet genoeg

Een burgemeester gaat wel over de openbare orde en de veiligheid. Onlangs nog stapte Bleker om 4 uur uit zijn bed: de politie viel in alle vroegte twaalf woningen in Enschede binnen. Nee, Enschede is geen onveilige stad, vindt de nieuwe burgemeester. Maar de leefbaarheid staat hier en daar onder druk. En dat kan niet.

Met straatdealers van het Wilminkplein jagen, ben je er niet. Bleker mikt ook op de wereld daarachter. In het recente voorbeeld op de groepen die de organisatie en de logistiek van dat soort criminele activiteiten regelen. En de gevolgen voor de straten en de wijken van waaruit dat gebeurt.

Als je de managementboeken mag geloven, schijnen ze heel belangrijk te zijn, die eerste honderd dagen. Of dat waar is, zal moeten blijken. Maar de eerste indrukken zijn er: bij die nieuwe burgemeester en bij stad en ommelanden.