Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Bewoners Hogeland in Enschede willen zich veilig voelen in een nette buurt
Een wietplantage in een seniorencomplex. Ze wonen op het mooiste plekje in Varvik-Diekman, maar toch voelen Rinze en Miep Duursma zich steeds vaker onveilig. Het echtpaar kreeg, net als veertig andere wijkbewoners, bezoek van medewerkers van woningcorporatie De Woonplaats.
De woningbezoeken in Hogeland hadden plaats in het kader van de jaarlijkse Doedag van De Woonplaats. Het kantoor ging donderdag op slot en alle medewerkers gingen de wijken in om met bewoners in contact te komen.
Appelflappen
In het Hogeland ging de corporatie de buurt Varvik-Diekman in. Er zijn veel huurders die er al tientallen jaren wonen maar niet vaak zijn gehoord. In koppels gingen de medewerkers van De Woonplaats - voorzien van appelflappen voor bij de koffie - op pad om te praten over het gevoel bij de corporatie, maar ook bij de wijk.
In de bijna veertig gesprekken is een rode draad zichtbaar. Het algehele veiligheidsgevoel, maar ook auto s die te hard rijden worden vaak genoemd. Veruit de meeste zorgen zijn er over het straatbeeld: stoepen die scheef in de grond liggen, onkruid dat hoog staat en gemeentelijke tuintjes die slecht zijn onderhouden. Dat komt de beleving in de wijk niet ten goede.
Verloedering
Het algehele gevoel is dat de wijk achteruit is gegaan door de jaren heen en dat de saamhorigheid onder buurtbewoners er niet is. Verloedering dus. Maar dat hoor ik in alle wijken , zegt een ervaren corporatiemedewerker. En dat hoor ik ook al 25 jaar. Dat heeft dus ook wel iets te maken met de verandering van de samenleving.
Rinze en Miep Duursma wonen al tien jaar op hun droomlocatie. Rinze is nu zelfs voorzitter van de bewonerscommissie en een van de kartrekkers die ervoor zorgt dat er vier avonden per week iets te doen is in de gemeenschappelijke ruimte op de begane grond, van seniorenbiljart tot bingo.
Sommige avonden zijn er wel twintig bewoners aanwezig , zegt Rinze. En dat is op een totaal van veertig appartementen best veel. De saamhorigheid is groot. We kijken hier naar elkaar om. Als iemand onverwacht niet op een activiteitenavond verschijnt, dan kijken we of er iets aan de hand is.
Diefstallen, wietplantage en babbeltrucs
Er zijn ook zorgen. Vooral over veiligheid. Recent zijn er drie fietsen gestolen uit de berging van het complex. Op het dak is bovendien al het aanwezige lood gestolen. Die mensen zijn hier in alle rust en waarschijnlijk in het donker binnengekomen , denkt Rinze. Die moeten een gekopieerde pas of sleutel hebben gehad. Of ze hebben iets in de deuropening gelegd zodat de deur niet in het slot is gevallen.
Onlangs betrapte Miep drie vrouwen in het complex op heterdaad bij een insluiping (babbeltruc) bij een andere bewoonster. Het trio nam de benen. En er is in het complex zelfs al eens een hennepkwekerij gevonden. Het oudere echtpaar voelt zich soms onveilig. Ze hebben via de corporatie een videofoon gekregen, om te kijken wie er voor de deur staat, maar ze pleiten voor camerabewaking. Ondanks aandringen is dat er niet van gekomen. Elisa Bakhuis maakt notities op haar antwoordformulier.
Gestopt met melding maken
Al met al zijn Rinze en Miep tevreden. Het onderhoud van het tuintje rond het complex mag wat beter. Ook als dat betekent dat we daar een beetje meer voor moeten betalen , zegt Miep. Want we hoeven niet voor een dubbeltje op de eerste rij te zitten.
Het Hogeland, waar ze lang geleden al eens woonden, vinden ze de mooiste wijk in de stad. Maar helaas gaat de buurt achteruit. Ik zie vaak jongens van 20 in een auto van 100.000 euro aan de overkant van de straat in het voorbijgaan iets aan elkaar geven , zegt Rinze. Bewoners denken dat er wordt gedeald. Eerdere klachten hebben geen effect gehad. Ik heb er wel vaker melding van gemaakt bij de wijkagent, maar daar ben ik dus wel mee gestopt.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Reinier van Willigen
Appelflappen
In het Hogeland ging de corporatie de buurt Varvik-Diekman in. Er zijn veel huurders die er al tientallen jaren wonen maar niet vaak zijn gehoord. In koppels gingen de medewerkers van De Woonplaats - voorzien van appelflappen voor bij de koffie - op pad om te praten over het gevoel bij de corporatie, maar ook bij de wijk.
In de bijna veertig gesprekken is een rode draad zichtbaar. Het algehele veiligheidsgevoel, maar ook auto s die te hard rijden worden vaak genoemd. Veruit de meeste zorgen zijn er over het straatbeeld: stoepen die scheef in de grond liggen, onkruid dat hoog staat en gemeentelijke tuintjes die slecht zijn onderhouden. Dat komt de beleving in de wijk niet ten goede.
Verloedering
Het algehele gevoel is dat de wijk achteruit is gegaan door de jaren heen en dat de saamhorigheid onder buurtbewoners er niet is. Verloedering dus. Maar dat hoor ik in alle wijken , zegt een ervaren corporatiemedewerker. En dat hoor ik ook al 25 jaar. Dat heeft dus ook wel iets te maken met de verandering van de samenleving.
Rinze en Miep Duursma wonen al tien jaar op hun droomlocatie. Rinze is nu zelfs voorzitter van de bewonerscommissie en een van de kartrekkers die ervoor zorgt dat er vier avonden per week iets te doen is in de gemeenschappelijke ruimte op de begane grond, van seniorenbiljart tot bingo.
Sommige avonden zijn er wel twintig bewoners aanwezig , zegt Rinze. En dat is op een totaal van veertig appartementen best veel. De saamhorigheid is groot. We kijken hier naar elkaar om. Als iemand onverwacht niet op een activiteitenavond verschijnt, dan kijken we of er iets aan de hand is.
Diefstallen, wietplantage en babbeltrucs
Er zijn ook zorgen. Vooral over veiligheid. Recent zijn er drie fietsen gestolen uit de berging van het complex. Op het dak is bovendien al het aanwezige lood gestolen. Die mensen zijn hier in alle rust en waarschijnlijk in het donker binnengekomen , denkt Rinze. Die moeten een gekopieerde pas of sleutel hebben gehad. Of ze hebben iets in de deuropening gelegd zodat de deur niet in het slot is gevallen.
Onlangs betrapte Miep drie vrouwen in het complex op heterdaad bij een insluiping (babbeltruc) bij een andere bewoonster. Het trio nam de benen. En er is in het complex zelfs al eens een hennepkwekerij gevonden. Het oudere echtpaar voelt zich soms onveilig. Ze hebben via de corporatie een videofoon gekregen, om te kijken wie er voor de deur staat, maar ze pleiten voor camerabewaking. Ondanks aandringen is dat er niet van gekomen. Elisa Bakhuis maakt notities op haar antwoordformulier.
Gestopt met melding maken
Al met al zijn Rinze en Miep tevreden. Het onderhoud van het tuintje rond het complex mag wat beter. Ook als dat betekent dat we daar een beetje meer voor moeten betalen , zegt Miep. Want we hoeven niet voor een dubbeltje op de eerste rij te zitten.
Het Hogeland, waar ze lang geleden al eens woonden, vinden ze de mooiste wijk in de stad. Maar helaas gaat de buurt achteruit. Ik zie vaak jongens van 20 in een auto van 100.000 euro aan de overkant van de straat in het voorbijgaan iets aan elkaar geven , zegt Rinze. Bewoners denken dat er wordt gedeald. Eerdere klachten hebben geen effect gehad. Ik heb er wel vaker melding van gemaakt bij de wijkagent, maar daar ben ik dus wel mee gestopt.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Reinier van Willigen
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
