Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Roy Koops uit Enschede na zwaar ongeval: Ik wil mijn leven terug
Alles zat Roy Koops mee. Voorzitter van musicalvereniging Music All, druk sociaal leven en hij stond op het punt aan een nieuwe baan te beginnen. Tot hij die fatale nacht in januari werd aangereden. De bestuurder, met drank en drugs in het lijf achter het stuur, reed door.
Afgelopen zomer, toen het wekenlang dik in de 30 graden was, voelde Roy Koops zich redelijk senang. Nu de temperaturen dalen, zet hij de verwarming op 23 en zit hij nóg met een dekentje op de bank. Het is een van de dingen die zijn veranderd, sinds de nacht van 26 op 27 januari. Eén van de. Want zijn agenda wordt bepaald door controles in het ziekenhuis, arbeidstherapie, pillen tegen hypertensie en ambulante begeleiding vanuit maatschappelijk werk; een dame waarmee hij wekelijks kan - kom, hoe heet het ook alweer. Zie je, dat is het stomme aan NAH, Niet Aangeboren Hersenletsel. Het duurt soms een paar seconden voordat je op een woord komt. Sparren, daar zocht hij naar. Van buiten lijkt het heel wat, maar van binnen is het een behoorlijke zooi bij mij.
Klein wonderEn toch, bij revalidatiecentrum Roessingh noemen ze hem een klein wonder. Hoe Roy Koops (43) zijn leven nu op de rij heeft, het was allesbehalve de verwachting. In de nacht van 26 op 27 januari werd hij op de Molenstraat geschept door een auto en kwam hij vier meter verder op het asfalt terecht. De bestuurder had drank op en drugs gebruikt. Hij reed door.
De avond begon zoals zo veel vrijdagen. Een vriend kwam langs. Een wijntje gedaan, droge witte. Even de stad in. Bij Molly Malone kwamen we een vriend tegen, met zijn collega s van de intensive care. Het was gezellig. Een andere vriend was de volgende dag jarig. Dus zijn we om half twaalf naar t Bölke gegaan. Om twaalf uur een plaatje voor hem aangevraagd. Hij zou de volgende dag een feest geven, dus ik wilde helder blijven. Om kwart over twee rekende Roy Koops af en ging naar huis, pal tegenover de club.
Oversteken
Hij weet nog dat hij de Molenstraat wilde oversteken. Ze rijden er vaak 80 in plaats van 50. Fietsers zonder licht zijn druk met hun mobiel. Een gevaarlijke straat. Links kijken. Rechts. Links. Nog eens rechts. Er kwam een auto aan, in de verte. Ik heb gewacht tot die auto voorbij was. Veiligheid voor alles. Tja. En toen, hij had al één voet op de stoep aan de overkant, kwam vanuit het niets een auto aanscheuren. Vanaf dat moment is alles zwart.
Een getuige hoorde een klap en zag hoe Roy Koops door de lucht werd geslingerd en op zijn hoofd midden op de Molenstraat terecht kwam. Later hoorde Roy dat de bestuurder even is gestopt, zag hoe hij crepeerde, en er vandoor ging. Ik ben gered door mensen die in t Bölke waren. Zij zijn om mij heen gaan staan tot de ambulance kwam. Als er geen getuige was geweest, had ik hier nu niet gezeten.
Kritiek
Intensive care - een week lang was zijn toestand kritiek - ziekenhuisbed en revalideren bij Roessingh, 7,5 week in totaal. Van de automobilist heeft hij niets gehoord. Roy s vrienden daarentegen waren geweldig. Ze hebben alles laten vallen om mij te helpen. Een agenda opgesteld zodat er altijd iemand was, op ieder bezoekuur. Ik wil in hoofdletters dankbaar zeggen. Je bent er voor elkaar, dat is wat vriendschap is.
De dader werd diezelfde nacht nog aangehouden. Het wachten is op de rechtszaak. Ik wil dat hij gaat boeten, logisch. Als je met middelen op aan het verkeer deelneemt, calculeer je in dat je iemand het leven ontneemt of vernachelt. Hij heeft dat risico genomen en is er nog vandoor gegaan ook. Hij reed in de auto van iemand anders. Die heeft de schade niet eens gemeld bij de verzekering. Dezelfde verzekering overigens, die alle moeite heeft gedaan om achter de toedracht te komen, dat wil hij graag gezegd hebben. Ook zij moeten wachten op de rechtszaak om een definitief standpunt in te nemen. Maar intussen doen ze er alles aan om het mij zo makkelijk mogelijk te maken.
Ik ben gered door mensen die in t Bölke waren. Zij zijn om mij heen gaan staan tot de ambulance kwam.
Roy Koops
En dat is nodig ook. Want na maanden vanuit huis revalideren, is het niet langer de vraag of Roy Koops de oude zal worden. Hij heeft zijn rol als voorzitter van Music All weer enthousiast opgepakt en zal in het ensemble zingen tijdens de voorstellingen volgende week in Schouwburg Hengelo. Maar een rol kan hij niet meer spelen. Ik kan geen tekst onthouden. Tegen beter weten in hoopt hij dat hij over een jaar weer een fulltime baan heeft. Ik werk nu een paar uurtjes per week. Nou ja, werken ¦ Ik ben snel vermoeid, heb moeite me te concentreren. Daar zal ik mee moeten leren leven.
Miljoen
Als de tegenpartij hem zou laten kiezen tussen een miljoen of een pil die hem terug tovert naar hoe hij voor het ongeluk was: ,,Moet je kijken hoe snel die pil weg is. Ik wil mijn leven terug. Maar toch. Hij houdt zijn handen als een weegschaal. In deze hand heb ik een waslijst problemen. De andere hand houdt alles in balans. Dat ik hier nu zit en met jou kan praten.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lenneke Lingmont
Klein wonderEn toch, bij revalidatiecentrum Roessingh noemen ze hem een klein wonder. Hoe Roy Koops (43) zijn leven nu op de rij heeft, het was allesbehalve de verwachting. In de nacht van 26 op 27 januari werd hij op de Molenstraat geschept door een auto en kwam hij vier meter verder op het asfalt terecht. De bestuurder had drank op en drugs gebruikt. Hij reed door.
De avond begon zoals zo veel vrijdagen. Een vriend kwam langs. Een wijntje gedaan, droge witte. Even de stad in. Bij Molly Malone kwamen we een vriend tegen, met zijn collega s van de intensive care. Het was gezellig. Een andere vriend was de volgende dag jarig. Dus zijn we om half twaalf naar t Bölke gegaan. Om twaalf uur een plaatje voor hem aangevraagd. Hij zou de volgende dag een feest geven, dus ik wilde helder blijven. Om kwart over twee rekende Roy Koops af en ging naar huis, pal tegenover de club.
Oversteken
Hij weet nog dat hij de Molenstraat wilde oversteken. Ze rijden er vaak 80 in plaats van 50. Fietsers zonder licht zijn druk met hun mobiel. Een gevaarlijke straat. Links kijken. Rechts. Links. Nog eens rechts. Er kwam een auto aan, in de verte. Ik heb gewacht tot die auto voorbij was. Veiligheid voor alles. Tja. En toen, hij had al één voet op de stoep aan de overkant, kwam vanuit het niets een auto aanscheuren. Vanaf dat moment is alles zwart.
Een getuige hoorde een klap en zag hoe Roy Koops door de lucht werd geslingerd en op zijn hoofd midden op de Molenstraat terecht kwam. Later hoorde Roy dat de bestuurder even is gestopt, zag hoe hij crepeerde, en er vandoor ging. Ik ben gered door mensen die in t Bölke waren. Zij zijn om mij heen gaan staan tot de ambulance kwam. Als er geen getuige was geweest, had ik hier nu niet gezeten.
Kritiek
Intensive care - een week lang was zijn toestand kritiek - ziekenhuisbed en revalideren bij Roessingh, 7,5 week in totaal. Van de automobilist heeft hij niets gehoord. Roy s vrienden daarentegen waren geweldig. Ze hebben alles laten vallen om mij te helpen. Een agenda opgesteld zodat er altijd iemand was, op ieder bezoekuur. Ik wil in hoofdletters dankbaar zeggen. Je bent er voor elkaar, dat is wat vriendschap is.
De dader werd diezelfde nacht nog aangehouden. Het wachten is op de rechtszaak. Ik wil dat hij gaat boeten, logisch. Als je met middelen op aan het verkeer deelneemt, calculeer je in dat je iemand het leven ontneemt of vernachelt. Hij heeft dat risico genomen en is er nog vandoor gegaan ook. Hij reed in de auto van iemand anders. Die heeft de schade niet eens gemeld bij de verzekering. Dezelfde verzekering overigens, die alle moeite heeft gedaan om achter de toedracht te komen, dat wil hij graag gezegd hebben. Ook zij moeten wachten op de rechtszaak om een definitief standpunt in te nemen. Maar intussen doen ze er alles aan om het mij zo makkelijk mogelijk te maken.
Ik ben gered door mensen die in t Bölke waren. Zij zijn om mij heen gaan staan tot de ambulance kwam.
Roy Koops
En dat is nodig ook. Want na maanden vanuit huis revalideren, is het niet langer de vraag of Roy Koops de oude zal worden. Hij heeft zijn rol als voorzitter van Music All weer enthousiast opgepakt en zal in het ensemble zingen tijdens de voorstellingen volgende week in Schouwburg Hengelo. Maar een rol kan hij niet meer spelen. Ik kan geen tekst onthouden. Tegen beter weten in hoopt hij dat hij over een jaar weer een fulltime baan heeft. Ik werk nu een paar uurtjes per week. Nou ja, werken ¦ Ik ben snel vermoeid, heb moeite me te concentreren. Daar zal ik mee moeten leren leven.
Miljoen
Als de tegenpartij hem zou laten kiezen tussen een miljoen of een pil die hem terug tovert naar hoe hij voor het ongeluk was: ,,Moet je kijken hoe snel die pil weg is. Ik wil mijn leven terug. Maar toch. Hij houdt zijn handen als een weegschaal. In deze hand heb ik een waslijst problemen. De andere hand houdt alles in balans. Dat ik hier nu zit en met jou kan praten.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lenneke Lingmont
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
